Column (Wim van Egdom): Niksen
Nederland heeft er een nieuw exportproduct bij. Nee, het is geen Gronings aardgas, het zijn geen tulpen en geen klompen. Het nieuwe Hollandse product waar ze in de Verenigde Staten dol op zijn, is ”niksen”.
In het Nederlands Dagblad stond deze week een klein artikeltje waarin naar de Amerikaanse website lifehacker.com verwezen werd, waar het begrip niksen geïntroduceerd wordt voor de Amerikaanse markt. Wie zich gestrest voelt, moet direct achter de laptop kruipen. Ik heb in ieder geval zelden zoiets ontspannends gelezen.
De website stelt dat het niksen als product –jawel– gezet moet worden naast het Deense ”hygge” en het Zweedse ”lagom”. Abracadabra natuurlijk voor een normale Nederlander, maar hygge betekent ”gezelligheid” en lagom ”een voldoende is goed genoeg”.
En geloof het of niet: het niksen wordt, als er een ranglijst gemaakt moet worden, door de schrijvers op de website met stip op nummer 1 gezet. Want niksen, zo leggen ze uit, is vele malen gemakkelijker dan het creëren van gezelligheid of het halen van een voldoende. Want niksen is niksen, zoals het woord zegt. En daar hoef je niks voor te doen. Het neerzetten van kaarsjes of bloemen is niet nodig en je hoeft al helemaal niet te ploeteren om toch een voldoende te halen voor het een of ander.
Niksen wordt door de Amerikanen gelijkgesteld met mindfulness. Dat is een oefening om stress te reduceren die gelinkt is aan zen en waar nogal wat managers in het bedrijfsleven zeer van gecharmeerd zijn. Snel vergeten allemaal, want niksen is vele malen effectiever dan alles wat tot nu toe bedacht is om stress te reduceren. Gewoon op de bank hangen of uit het raam kijken, meer is er niet nodig om alle spanning uit je weg te laten vloeien.
Onzin? Nou, dat valt nog te bezien. Ook serieuze onderzoeken wijzen uit dat een mens lucht nodig heeft in z’n agenda. Er moet tijd zijn om je te vervelen, om te lanterfanten, om te niksen dus. Want juist die periodes blijken de kurken te zijn waarop een mens kan blijven drijven in onze hectische samenleving.
Ik heb er eens even over nagedacht en speel nu met de gedachte een coachingbureau op te zetten dat maar één product aanbiedt: niksen. Het moet immers niet al te moeilijk zijn mensen het bankhangen of uit het raam staren aan te leren, toch? Over een tarief heb ik ook al nagedacht: 175 euro per uur. Toegegeven: dat is niet niks. Maar: niks verdient zich sneller terug dan niksen. Zo, de reclameslogan heb ik ook al.
