Poppe werkte jarenlang als verpleger en werd in 1996 tot diaken gewijd. Hij verklaarde voor de jury van het assisenhof in Brugge dat hij in de jaren 80 en 90 op „maximaal twintig mensen” in een ziekenhuis in Menen euthanasie heeft toegepast. „Ik heb nooit willen doden. Ik wilde een waardeloos leven van een terminale patiënt inkorten. Die mensen hadden geen leven meer.” Volgens zijn advocaat handelde hij uit „grenzeloze empathie”.

Geen van de slachtoffers had zelf om de dood gevraagd, erkende Poppe. „Ik besliste inderdaad zelf om hen te helpen.” Hij zei daar „enorm veel spijt” van te hebben. Na zijn wijding tot geestelijke bracht hij zijn schoonvader in 2004 om en in 2011 zijn moeder. Zij leden volgens hem ondraaglijk.

De man vertelde eind 2013 aan een psychiater dat hij bij tientallen mensen actief euthanasie had gepleegd, door lucht in hun aderen te spuiten, maar dat aantal was volgens hem overdreven. Omdat onduidelijk is om hoeveel en welke slachtoffers het gaat, oordeelde de jury alleen over de bekende gevallen.

Poppe zit sinds mei 2014 in de cel. De jury en de rechter gaan zich nu beraden op de strafmaat. Hij riskeert een levenslange celstraf.