„Waar Ik heenga, weet gij, en de weg weet gij.”

Deze geschiedenis kan dienen tot ontdekking van het misverstand van Thomas, en wat de grond is van Christus’ spreken (vers 4). Helaas sprak Thomas dat enigszins tegen (vers 5). Jezus zegt hier immers dat zij die enige kennis van Christus hebben, naar de mate van hun kennis van Hem de hemel en de weg naar de hemel kenden. Uit deze waarheden zien wij dat de mensen enige dadelijke kennis van Christus kunnen hebben en nochtans voor een tijd zeer verward zijn in hun begrip en besef van Hem. Zij kunnen Christus enigermate kennen, en nochtans zich als grote vreemdelingen gevoelen in de kennis van de hemel en vaak klagen over hun onwetendheid over de rechte weg naar de hemel. Waar de minste mate is van ware kennis van Christus, met liefde tot Hem en begeerte om Hem meer te kennen, daarvan zal Christus kennisnemen, al is het bedekt met een menigte misvattingen en al gaat het vergezeld van veel onwetendheid, zwakheid en verwardheid. Hij ziet niet zoals de mens ziet. Dat is toch een goede tijding voor sommige eenvoudige mensen, die zwak in hun kennis zijn en niet bij machte om goede rekenschap te geven van de kennis die zij hebben. Nochtans, één ding kunnen zij zeggen: dat Hij, Die alles weet, ook weet dat zij Hem liefhebben.

John Brown, predikant te Wamphray

(”Christus, de Weg, de Waarheid en het Leven”, 1667)