Rondstruinen in Berner Oberland

Klaterende beekjes, besneeuwde toppen, koeien met klingelende bellen. Alle verwachtingen over wandelen in Zwitserland worden tijdens een bergtocht stuk voor stuk bevestigd. Puur genieten dus.

J. Visscher
18 June 2004 13:47Gewijzigd op 14 November 2020 01:20
Ruige bergenpracht in het Zwiterserse Berner Oberland. Foto RD
Ruige bergenpracht in het Zwiterserse Berner Oberland. Foto RD

Links geurige alpenweiden vol bloemenpracht, rechts ongenaakbare bergmassieven, boven een weldadige zon. Het leven is goed op de North Face Trail, een wandelroute rond Mürren. Dat is een bergdorp in het Zwitserse Berner Oberland. Voor de goede orde: hier gaat het niet om ingewikkeld geklauter langs steile bergwanden met touwen en houwelen. Nee, dit is op je gemak rondstruinen. Brug hier, waterval daar. Tuurlijk, af en toe gaat het (ietwat) steil omhoog. Maar daarvoor ben je per slot van rekening in Zwitserland.

Draairestaurant
Meer dan eens wordt van de wandelaar verwacht dat hij een gammel hek ontsluit en ook weer dichtdoet met een touw dat aan het hek bungelt. Lekker primitief, houden zo.

Langs de North Face Trail bejubelen informatiebordjes heldendaden uit vroeger eeuwen. Voorbeeld: In juli 1878 waren het niet bekende klimmers die de top van de Mittaghorn (3892 meter) als eersten bereikten. Dat huzarenstukje staat op naam van de 15-jarige Adolf Rubin uit Münsingen en de 16-jarige Charles Montandon uit Kiesen. Samen met A. Ringier uit Zofingen trokken ze destijds de stoute schoenen aan.

Wie een wandeling met een maaltijd op een unieke locatie wil bekronen en daar de nodige Zwitserse franken voor overheeft, spoedt zich vanuit Stechelberg per kabelbaan naar Piz Gloria. Dat is een draairestaurant op de Schilthorn, 2970 meter hoog. Henny van der Most, de vindingrijke Nederlandse ondernemer met zijn opzienbarende projecten, zou wel eens wit van afgunst kunnen worden. Terwijl Van der Mosts draairestaurant op 50 meter hoogte in De Koperen Hoogte, de voormalige watertoren nabij Rouveen, de gasten op niet veel meer dan platte polder kan trakteren, biedt Piz Gloria een fenomenaal uitzicht op ruige bergenpracht. „Als ik problemen heb, ga ik hier zitten. Dan vergeet ik alles”, lacht gids Isabelle Bettex aan tafel in het draairestaurant. „Ik kan hier uren achter elkaar naar buiten kijken.”

Watervallen
Bij uitstek geschikt voor gezinnen met kleine kinderen is de wandelroute van Lauterbrunnen richting Stechelberg, langs de rivier de Lutschine. Een goeddeels prima begaanbaar pad voert langs een stuk wonderlijke schepping. Aan de ene kant baant het woeste water zich door het dal, aan de andere zijde rijzen steile bergwanden omhoog.

Ook in Zwitserland is de natuur niet meer wat ze geweest is, leert een informatiebord. Gletsjers zijn gekrompen. Ingrijpen van de mens, bijvoorbeeld door massale houtkap, veranderde eveneens de natuurlijke leefomgeving.

Imponerend is een bezoek -tegen betaling- aan de Trümmelbach-watervallen, nabij Stechelberg. Bijzonder is dat deze watervallen zich binnen bergwanden bevinden. Staande op de trappen en plateaus zie je hoe kolkende watermassa’s zich met groot gedruis naar beneden storten. Wie op sommige uitzichtpunten te dicht bij de hekken komt, houdt het niet droog. Een klas schoolkinderen buigt zich over een salamander op een van de trappen.

Ouders doen er goed aan hun kroost bij de watervallen goed in de gaten te houden. Er staan hekken, maar een kind kan gemakkelijk onder de onderste spijl door glijden. Met wandelaars die zich ooit buiten toegestane paden begaven en in de Trümmelbach-watervallen belandden, liep het slecht af.

Valken
Wandelaars die hun kennis van de flora willen opvijzelen, krijgen daarvoor de gelegenheid tijdens een wandeling bij Wengen, een bergdorp in Berner Oberland. Tientallen bordjes bieden informatie over de bloemen- en bomenpracht. Een kleine greep uit de voorraad: zwarte den, zilverspar, rode kamperfoelie, gewone esdoorn, berijpte wilg.

Vogelliefhebbers kunnen terecht bij een valkenshow in het bergdorp Kleine Scheidegg. Tijdens ons bezoek wordt een heuse publieke tribune in elkaar getimmerd. Spectaculair is de show van de valkenier bepaald niet. De vogels storten zich op eendagskuikens op de handschoen van hun baas, maar het vijftal valken begint niet aan duikvluchten van grote hoogte. Veel verder dan een dak op 5 meter hoogte komen de beesten niet. „Ze moeten nog aan de omgeving wennen”, verklaart de valkenier.

Meer informatie: Zwitserland Toerisme, tel. 00800-10020030 (gratis)

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer