„We merken dat vooral het aantal slachtoffers, mensen die de ramp overleefden, zienderogen afneemt. Er zaten veel 50-plussers aan boord van wie er inmiddels veel zijn overleden of andere behoeftes hebben”, zegt Stijn Terlingen van het herdenkingscomité.

Op 21 december 1992 stortte vlucht MP495 bij de landing op het vliegveld in Faro neer. De DC10 van de Nederlandse luchtvaartmaatschappij Martinair probeerde te landen in zeer slecht weer. Dat mislukte. Het toestel crashte, draaide om z’n as en brak in stukken, waarna het explodeerde. Een hoge daalsnelheid en plotselinge wisseling van de windsnelheid en - richting zouden de belangrijkste oorzaken zijn geweest.

Aan boord waren 327 passagiers, vooral Nederlanders die de kerstdagen in de Algarve wilden doorbrengen. 54 passagiers en twee bemanningsleden kwamen om. Meer dan tweehonderd mensen raakten gewond. Een reddingswerker overleed kort na de vliegramp.

Vanaf 1993 worden telkens op 21 december 57 kaarsen ontstoken in de sint Jansbasiliek in Laren waar een monument is opgericht met daarop de namen van alle slachtoffers. De herdenking heeft het karakter van een stille wake.

„De eerste jaren waren zo’n 200 tot 250 mensen aanwezig. Dat aantal is nu gezakt tot onder de honderd waardoor we ons zijn gaan afvragen hoe lang hiermee door te gaan”, zegt Terlingen. In overleg met de pastoor is besloten ermee te stoppen. Het herdenkingscomité wilde in 2012 ook een punt zetten achter de jaarlijkse bijeenkomst. Maar dat besluit stuitte toen nog op veel tegenstand. Nu niet.

De kerk zal de komende jaren wel open zijn op 21 december voor iedereen die stil wil staan bij de ramp. Het monument behoudt zijn plaats in de basiliek.

Tijdens de laatste bijeenkomst zal Rosa Jansen, voorzitter van de raad van bestuur van Slachtofferhulp Nederland, de slachtoffers en nabestaanden toespreken.