Amper twintig was Hallyday toen hij de rock-’n-roll in Frankrijk op de kaart zette. Het land van het chanson keek wel even op, maar vond het toch tijd de deuren open te zetten voor het Franse antwoord op Elvis Presley en de opstap naar een nieuwe jeugdcultuur. Een stormachtige loopbaan volgde voor de op 15 juni 1943 als Jean-Philippe Smet geboren Hallyday.

Over de kwaliteit halen rock-’n-roll-liefhebbers in de niet-Franssprekende landen soms de wenkbrauwen op. De combinatie van de stijl met de Franse taal blijft in hun ogen modderen. Johnny is verder weinig origineel geweest en is eigenlijk altijd met alle winden uit Amerika meegewaaid, soms tot in het belachelijke toe.

Toch sloot Frankrijk hem in het hart als enige eigen rocker. Zijn eerste grote platensucces behaalde hij in 1960 met T’aimer follement. Het grote voorbeeld was natuurlijk Elvis: jarenlang bracht hij in zijn show dan ook een hommage aan de Amerikaanse afgod.

In 1964 kwam het grootste internationale succes, ook in Nederland, met Pour moi la vie va commencer. Ondanks zijn Engelse naam en opnames in Amerikaanse studio’s bleef succes buiten de Franstalige wereld beperkt. Weliswaar verkocht hij meer dan 100 miljoen platen, maar de Amerikaanse top 50 bereikte hij nooit.

Ook een acteercarrière kwam nooit helemaal van de grond, hoewel hij wel werd geprezen. Vaak waren het rollen van ruige types die bij zijn dito uiterlijk paste. Meer aandacht trok echter zijn officiële verzoek om genaturaliseerd te worden tot Belg in november 2005. Hoewel zijn vader geboren Brusselaar was, werd zijn verzoek toch afgewezen omdat de fiscus vermoedde dat Hallyday een fikse Franse belastingaanslag wilde ontlopen.

Hallyday stierf op 74-jarige leeftijd aan kanker.