Conferentie op Bali over ”Ondervinden en beleven van geloof”
Indonesiërs en Nederlanders lezen samen de Psalmen. Ervaren zij ook hetzelfde? Deze en andere vragen over bevinding zijn aan de orde op een tweedaagse conferentie voor studenten theologie en ambtsdragers georganiseerd door de theologische hogeschool Sekolah Tinggi Teologi Johanes Calvin op Bali.
„Alles draait om Christus en het gebouwd zijn op Hem en het geworteld zijn in Hem.” Zo opende de Balinese predikant dr. I. Nengah Ripa de conferentie waar de Zending Gereformeerde Gemeenten medeorganisator van is. „Stormen van verleidingen en strijd komen over de kerk, maar alleen wanneer de wortels zich vastgrijpen aan Christus kan het geloof staande blijven.”
De rector van de school, dr. Doddy Wibowo, wijst op het geloof van Abraham. Hoelang heeft Abraham moeten wachten op dat ene kind? Hij kreeg de belofte op een leeftijd dat velen reeds grootvader zijn.
In de uitwerking van deze gedachten blijkt dat voor Indonesische christenen bevinding in de eerste plaats te maken heeft met het door de strijd van het leven vasthouden aan Gods beloften. Bevinding is werkzaam geloof. De gereformeerde traditie in Nederland legt nadruk op de individuele beleving van het geloof en de vergeving van zonden en de juiste bevinding om in Christus te zijn. In Indonesië ligt de nadruk vooral op de gemeenschappelijk ervaring en de geestelijke strijd en hoe de zonde te beteugelen.
In zijn lezing over bevinding in de Psalmen stelt zendingswerker dr. Dick Kroneman deze verschillen aan de orde. Het gaat in de Psalmen niet alleen over de bevinding van de ellende van de zonde, maar ook over de gevolgen ervan, zoals ziekte, strijd, verdrukking.
Het verschil in bevinding tussen de culturen roept vragen op. Waarom getuigt men in Indonesië veelvuldig: Vvroeger leefden wij in de duisternis en de macht van satan en nu in het licht? En bijvoorbeeld niet: Vroeger was ik een zondaar en nu gered? Het is niet makkelijk om hierover met elkaar in gesprek te zijn.
Ds. W. Harinck, predikant van de Gereformeerde Gemeenten, gaat op dit thema in. Zijn bijdrage over de Heidelbergse Catechismus en de bevinding vormt de kern: de gemeenschap met Christus is hier het kloppend hart. Deze enige troost, ervaren in de weg van ellende, verlossing en dankbaarheid, legt verbinding tussen de culturen. Is het niet juist de kracht van het troostboek uit Heidelberg dat het uit de Schrift opkomt, vraagt hij. En wat is dit leerboek persoonlijk. De gelovige maakt deel uit van een lichaam dat dezelfde ervaringen deelt.
Dr. J. H. van Doleweerd is als docent namens de Zending Gereformeerde Gemeenten verbonden aan de hogeschool Johannes Calvijn in Denpasar, op het Indonesische eiland Bali.