’Jump into the future - Art from the 90’s en 2000’s. The Borgmann Donation’ vult alle dertig zalen op de bovenverdieping van het museum, een totaal oppervlakte van 2540 vierkante meter. Een groot deel, ruim tweehonderd van de geschonken werken, is hier terug te vinden, samen met enkele aankopen en langdurige bruiklenen. Over die aankopen met een waarde van 1,5 miljoen euro ontstond eerder ophef, omdat die niet waren vermeld in het jaarverslag.

Een van die aankopen is Subject Driven van de Amerikaanse kunstenaar Matt Mullican, een installatie die bestaat uit 180 werken in vijf zalen en een overzicht geeft van zijn hele oeuvre. De Schotse Lucy McKenzie maakte in drie dagen tijd een enorme muurschildering in het museum: If It Moves Kiss It II (2002), dat na afloop weer wordt overgeschilderd. In de schenking is werk van één Nederlands kunstenaarsduo te vinden; Jeroen de Rijke en Willem de Rooij. Van hen is onder meer een boeket echte bloemen te zien, waarvan de instructie zich in de collectie bevindt.

Borgmann raakte in de jaren zestig onder de indruk van het Stedelijk Museum, dat hij zag als een „enorme voorloper” van hoe je met kunst moest omgaan, aldus Van Nieuwenhuyzen. Hij omschreef zijn bezoeken als „een vlucht naar de toekomst”. „Dat is altijd in zijn hoofd blijven zitten en toen de gelegenheid zich voordeed, is het werk via Beatrix Ruf hierheen gekomen.”

Diezelfde Ruf moest onlangs opstappen als artistiek directeur van het Stedelijk na berichten over mogelijke belangenverstrengeling. Even daarvoor vertrok zakelijk directeur Karin van Gilst al. Interim-zakelijk directeur Jan Willem Sieburgh zei donderdag dat het vermoedelijk nog tot de zomer voordat er een nieuwe directie is. Op dit moment lopen er nog onderzoeken naar het functioneren en de beloning van de leiding van het museum.