Baby Walker overleeft abortuspil
Baby Walker kijkt olijk rond terwijl hij in de armen van zijn moeder ligt. Dat hij nog leeft, heeft hij te danken aan het feit dat zijn moeder ijlings de antiabortuspil slikte, nadat ze eerst de abortuspil had ingenomen om haar zwangerschap te beëindigen.
Eerder deze week werd bekend dat enkele Nederlandse artsen, in samenwerking met drie Nederlandse prolifeorganisaties, vrouwen willen helpen aan een effectief tegenmedicijn als ze de abortuspil hebben geslikt en daar binnen 72 uur spijt van krijgen. Ze volgen daarmee het initiatief van zo’n 350 Amerikaanse en Canadese collega’s die inmiddels ervaring hebben opgedaan met deze vorm van hulpverlening.
Autumn Barnes, de jonge moeder van Walker, werd onverwacht voor de tweede keer zwanger, nadat ze eerder al een dochter had gekregen. Barnes en haar vriend zaten in flinke financiële problemen en besloten om de zwangerschap af te breken, vertelt ze in een uitzending van het Amerikaanse televisiestation Fox News.
Ze was inmiddels acht weken zwanger –had dit echter nog tegen niemand verteld– en reed naar een abortuskliniek. Daar kreeg ze de abortuspil mifepriston, de eerste pil in een reeks van twee. Het middel remt de werking van het vrouwelijke geslachtshormoon progesteron met als gevolg dat de hechting van de vrucht aan de baarmoederwand vermindert. Binnen 48 tot 72 uur moet dan een tweede middel worden geslikt, dat weeën op gang brengt.
Zover kwam het bij Barnes echter niet. Ze kreeg heftige spijt nadat ze de eerste pil had geslikt en zocht op internet vertwijfeld naar mogelijkheden om het abortusproces alsnog om te keren. „Ik was christelijk opgevoed en wist dat abortus verkeerd was. Daarom ging ik googelen om te zien of er wellicht nog een oplossing was. Ik verwachtte er niet veel van. Tot ik ineens op een website terechtkwam die meldde dat een abortus nog kan worden voorkomen door snel een tegenmiddel te slikken.”
Dit middel bevat een hoge dosis van het natuurlijke hormoon progesteron en vult op die manier het tekort in het lichaam aan dat is ontstaan door het slikken van de abortuspil. Barnes: „Ik besloot contact op te nemen via het vermelde telefoonnummer.”
Barnes belde de hulplijn en kon snel terecht bij dokter Matt Harrison, een huisarts in Salisbury in de Amerikaanse staat North Carolina. Hij gaf haar direct de benodigde hormoondosis. Toen was het afwachten wat er zou gebeuren. Twee dagen later bleek tijdens het maken van een echo dat het hartje van de baby klopte en dat het goed ging. De zwangerschap verliep goed. Walker werd weliswaar een maand te vroeg geboren, maar was kerngezond.
„Het moment van zijn geboorte, toen ik hem voor het eerst hoorde huilen, zal ik nooit vergeten. Het was het gelukkigste moment van m’n leven”, vertelt een dankbare Barnes.
Netwerk
Harrison is een van de twee Amerikaanse huisartsen die leiding geven aan een netwerk van zo’n 350 medici die vrouwen bijstaan nadat ze een abortuspil hebben geslikt en vervolgens spijt krijgen.
De huisarts heeft, samen met collega George Delgado uit San Diego in Californië, een ”emergency abortion reversal kit” ontwikkeld voor dit soort situaties. De eerste keer dat Harrison een vrouw hielp die spijt kreeg nadat ze de abortuspil had ingenomen, was in 2006, Delgado begon ermee in 2009.
Het is dankbaar werk, zegt Harrison. „Je leeft intensief met de moeders mee, zelfs later nog. Ze sturen foto’s, berichtjes en links op Facebook als hun baby’s zijn geboren. Prachtig om te zien hoe die kinderen opgroeien. Het is goed om als artsen klaar te staan voor deze vrouwen die van gedachten veranderen en vinden dat ze fout gehandeld hebben. Door snel te handelen kun je mogelijk nog een oplossing aanreiken.”
Behandelprotocol
Delgado laat per mail vanuit zijn praktijk in het Amerikaanse San Diego weten dat inmiddels zo’n 1100 vrouwen in de VS en Canada op deze manier zijn geholpen. „Met het behandelprotocol dat we nu hanteren, blijft 60 tot 70 procent van de zwangerschappen in stand en is het leven van de baby gered.”
Delgado en Harrison zien geen bijwerkingen van de behandelingen, bijvoorbeeld in de vorm van meer gevallen van zwangerschapsvergiftiging (pre-eclampsie) of aangeboren afwijkingen. Harrison: „Alleen als de vrouw de tweede serie pillen die de weeën opwekken al heeft ingenomen, is er een risico van 5 procent op afwijkingen aan handen of gezicht.”
Delgado: „Onze cijfers verschillen niet van de landelijke cijfers in de VS. De behandeling is veilig en in twee derde van de gevallen effectief. Mits op tijd begonnen, dus voordat de weeënopwekkers zijn ingenomen.”
