Met hun pleidooien is een einde gekomen aan de verdedigingsredes van een van de grootste strafzaken ooit in België. Dutroux’ kompaan Lelièvre is volgens zijn advocaat onschuldig aan opsluiting en folteringen. Wel geeft hij toe schuldig te zijn aan de ontvoeringen van An, Eefje, Laetitia en Sabine. De advocaat wees erop dat Lelièvre gefascineerd was door Dutroux en ook bang voor hem was.

Het grootste raadsel in het proces–Dutroux is misschien wel de rol van Nihoul. België is tot op het bot verdeeld over de vraag of Dutroux in zijn eentje handelde of deel uitmaakte van een netwerk. In dat laatste geval zou Nihoul de sleutelfiguur zijn. De openbare aanklagers beschuldigen Nihoul ervan de opdrachtgever van de ontvoering van Laetitia te zijn. Nihouls advocaat Clément de Cléty maakte zich er in zijn pleidooi boos over dat zijn cliënt moet bewijzen dat hij niets met de zaak te maken heeft, terwijl de bewijslast normaal gezien bij het Openbaar Ministerie ligt. „De regels van het strafprocesrecht worden hier volledig omgekeerd, erger dan in Noord–Korea”, zei de advocaat.

De verdenkingen tegen Nihoul zijn indirect: hij had contacten met Dutroux, leverde hem 1500 XTC–pillen en er is twijfel over zijn aanwezigheid in Bertrix (het plaatsje waar Laetitia is ontvoerd). Maar volgens Clément de Cléty had Nihoul contact met Dutroux over de reparatie van een auto, is de getuige die hem in Bertrix heeft gezien, totaal onbetrouwbaar, en handelde hij in drugs met medeweten van de toenmalige rijkswacht (politie) om te infiltreren. Nihoul moet ook voor de kleinere punten worden vrijgesproken, vindt zijn raadsman, bijvoorbeeld het vervalsen van paspoorten. Er is nooit één vals paspoort van Nihouls hand gevonden, betoogde hij.