Teamleidster Esther van Neerbos zegt het voorzichtig, maar streept alle mogelijkheden een voor een af. De vermiste is voor het laatst op 8 juli in de heuvels rond de plaats Narlikuyu gezien, hij heeft zijn telefoon sindsdien niet meer beantwoord en geen geld meer gepind. „En hij spreekt geen woord Turks”, voegt Van Neerbos eraan toe.

De mysterieuze verdwijning van de jonge man die een echtpaar uit zijn woonplaats zou helpen een huis te bouwen in de heuvels rond de Turkse badplaats Silifke, was ook voor het zoekhondenteam intrigerend. Zo zeer dat ze vorige week op eigen initiatief besloten een zoekactie te beginnen rond de plek waar het Haaksbergense drietal kampeerde. Een zoekactie met instemming van de familie, die persoonlijke bezittingen van Hoffmann heeft meegegeven waarmee de speurhonden Paddle en Power (twee Mechelse herders) en de labrador Salto gericht kunnen zoeken naar sporen van diens lichaamsgeur.

En met goedkeuring van de Turkse autoriteiten. Dat het om een private stichting en niet om een overheidsinstantie gaat, maakt de medewerking minder gevoelig, aldus Van Neerbos. Teamlid Janette Kruit: „We komen tenslotte hier ook maar onaangekondigd kijken.”

Dus stapten dierenarts Van Neerbos, haar paraveterinair Kruit en vrijwilliger Martijn Verhoef zaterdag in het vliegtuig naar Turkije. Na een reis van een kleine twintig uur naar Narlikuyu troffen zij zondag voorbereidingen voor de zoekactie.

Die zal moeilijker zijn dan van tevoren gedacht, denkt Van Neerbos na een eerste verkenning: „Eerst dacht ik dat we in een straal van 300 tot 500 meter van hun kampeerplek goede kans zouden hebben om Joey te vinden. Nu ik het terrein heb gezien, denk ik dat het lastiger wordt.”

Het is een sterk geaccidenteerd en begroeid gebied met veel stenen en doornenstruiken. Op een pad naar beneden richting zee zijn het echtpaar uit Haaksbergen en Hoffmann hier op 8 juli uit elkaar gegaan. „Als je een uur de andere kant uitloopt, dan ben je al een heel eind verdwaald”, zegt Van Neerbos.

Zij leidt samen met Kruit vanuit het Brabantse dorp De Rips (gemeente Gemert-Bakel) sinds 2004 de stichting Signi. Hun speurhonden zijn sindsdien ingezet in onder meer Japan, Thailand, Sri Lanka, Nepal, de Filipijnen, Haïti, Verenigde Staten, Pakistan, Turkije en Marokko. Daarnaast zijn ze ook in Nederland actief, onder meer bij vermissingen op en rond het water.

De drie speurhonden Power, Paddle en Salto staan intussen te popelen om aan het werk te gaan. De afstammelingen van goede speurneuzen, met bloedlijnen naar vermaarde politiehonden, hebben een reputatie hoog te houden. De kennel van Signi heeft sinds 2004 exact 412 vermiste personen opgespoord. Dat aantal kan bij eventueel succes in Turkije worden bijgesteld naar 413.