Het zou dus een puur politieke beslissing zijn van de geallieerden om bij een aanval op het 2000 kilometer ten oosten van de Filipijnen gelegen eiland de clausule van wederzijdse bijstand op grond van artikel 5 in te roepen. In artikel 5 van het Noord-Atlantisch Verdrag hebben de geallieerden vastgelegd „dat een gewapende aanval op één of meerdere NAVO-landen wordt beschouwd als een aanval tegen allen”.

Echter, in artikel 6 is een gebiedsbeperking opgenomen. Zo wordt een gewapende aanval op grond van artikel 5 gezien als elke aanval op het grondgebied van de NAVO-landen in Europa of Noord-Amerika, alsmede het grondgebied van Turkije, of op de onder territoriale bevoegdheid van een van de partijen vallende eilanden in het Noord-Atlantische gebied ten noorden van de Kreeftskeerkring.

Aangezien het eiland Guam ten zuiden van de Kreeftskeerkring ligt, valt het buiten deze definitie. Maar in NAVO-kringen wordt benadrukt dat het onwaarschijnlijk is dat de bondgenoten op grond van deze formuleringen de Verenigde Staten militaire steun zullen weigeren.