Deze conclusies werden maandag gepubliceerd in Scientific American. Zelfs als de menselijke uitstoot van CO2 onmiddellijk zou stoppen, zou door de kooldioxide in de atmosfeer de temperatuur deze eeuw met 1,3 graden Celsius stijgen.

Volgens de gepresenteerde modellen is er slechts een kans van 5 procent dat de stijging beperkt blijft tot 2 graden Celsius, dat in het akkoord van Parijs als maximum wordt gesteld. De grens van 2 graden wordt door wetenschappers gezien als de drempel naar grootschalige ecologische problemen, zoals de stijging van de zeespiegel, en grootschalige hongersnoden als gevolg van droogte of juist overvloedige regenval.

De modellen zijn statistische berekeningen op basis van de groei van de economie en de bevolking in 150 landen. De uitkomst van deze berekening is dat een stijging van 3,2 graden in het jaar 2100 waarschijnlijk lijkt. In de berekeningen is uitgegaan van gematigde scenario’s van het Intergovenmental Panel on Climate Change.

Het vermogen van de oceaan om warmte en CO2 te absorberen, kan wel een kleine rem plaatsen op het proces van opwarming, zeggen de onderzoekers. Maar het verschil blijft toch beperkt tot 0,2 of 0,3 graden.

Een van de hoogleraren die aan de onderzoeken meewerkten, de statisticus prof. Adrian Raftery, zegt dat de studies geen reden zijn tot hopeloosheid, maar eerder tot actie. „De gevolgen van nietsdoen zijn in elk geval groter dan ze eerder leken, toen we nog dachten dat een stijging van 1,5 graad mogelijk was. Dat laatste is volgens mij niet langer realistisch”, aldus prof. Raftery. Hij adviseert meer investeringen in onderzoek, belastingmaatregelen op CO2 en andere doelgerichte maatregelen om uitstoot te verminderen.

In de resultaten maakt bevolkingsgroei slechts een klein verschil. De reden hiervoor is dat in Afrika, de grootste bevolkingsgroei is, de ecologische voetafdruk per persoon ook weer klein is.