De maandag op 64-jarige leeftijd overleden Bouman heeft een glansrijke loopbaan in publieke dienst gehad, die hem leidde naar het vak van motoragent tot officier van justitie en van spionnenchef bij de AIVD tot aan de nieuwe baan van korpschef en kwartiermaker bij de Nationale Politie.

In december 2007 werd de in het Zuid-Hollandse Rhoon geboren Bouman benoemd tot hoofd van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD), waar hij geconfronteerd werd met bezuinigingen en een reorganisatie doorvoerde. In 2011 werd hij aangezocht als kwartiermaker bij de Nationale Politie. Een mega-opdracht, waarin hij 26 korpsen met hun eigen cultuur en koninkrijkjes moest afbreken en moest omvormen tot een nationaal, eenduidig opererende veiligheidseenheid.

Die operatie leidde tot veel scheve gezichten, onder meer bij mensen die hoofdcommissaris van een korps waren en plotseling een baas boven zich kregen. Daarnaast veel gedoe met vakbonden, die opkwamen voor de rechten en werkomstandigheden van hun leden. Bouman moest vele duizenden geesten rijp zien te maken voor een verhuizing, voor een nieuwe baan met nieuwe verantwoordelijkheden of voor een functie die een breuk in het carrièrepad betekende. Dat ging niet zonder vijanden te maken.

Bij alle waardering voor zijn werk brak één kwestie aan het einde van zijn loopbaan hem op: hij schroefde het budget van de Centrale Ondernernemings Raad fors op tot 1,6 miljoen euro, met als doelstelling de COR zich goed te laten adviseren over de gevolgen van de reorganisatie. Een deel van het geld ging echter op aan reizen, feesten, etentjes en het inhuren van bijvoorbeeld imagocoaches. COR-voorzitter Frank Giltay zou daarin de vrije hand hebben gekregen van Bouman, luidde de beschuldiging aan zijn adres.

In een interview met het ANP, een van zijn laatste, zei Bouman opzettelijk lang te hebben gezwegen over die beschuldigingen. „Er is zoveel onzin geschreven, hoe krijg je het verzonnen?”

Hij zocht dit voorjaar de publiciteit omdat hij naar eigen zeggen in het onderzoek naar de COR „geconfronteerd werd met de vooringenomenheid van een lid van de onderzoekscommissie”. Fel beet hij toen van zich af: „Ik ben er klaar mee om alleen maar de klappen op te vangen. Ik heb ongetwijfeld fouten gemaakt, want ik nam soms tien beslissingen per dag.”

Wat voor hem telde was - wat hij noemde - „het grotere verhaal”. Dat van een organisatie in verandering van 65.000 werknemers en met een budget van 5,2 miljard euro. Het is Boumans publieke nalatenschap na 46 dienstjaren bij de overheid.