”Paniek in Prinsenland”
Auteur: Ben de Raaf
Uitgeverij: MES, Capelle aan den IJssel, 2001
ISBN 90 76061 87 4
Pagina’s: 189
Prijs: € 9,95. Na ”Moord in Ommoord” verscheen onlangs een nieuw jeugdboek van Ben de Raaf, de schrijvende brigadier: ”Paniek in Prinsenland”. Opnieuw is Rotterdam het decor. Een aantal bewoners van de Clara Egginkstraat in Prinsenland (een wijk van Rotterdam) vertrouwt het al enige tijd niet: in hun huis stinkt het naar aceton. Heeft een van de bewoners, de kale man met de oorbel, hiermee te maken?

Ingrid van der Heiden en haar vriend Roel Westland denken van wel. Ook de politie vermoedt dat Kalebas, zoals de man met de oorbel heet, met duistere dingen bezig is. Helaas kan niemand voorkomen dat het helemaal fout gaat. Een zware ontploffing zorgt ervoor dat in de Clara Egginkstraat alle ruiten sneuvelen. Al snel blijkt dat de oorzaak van deze ramp moet worden gezocht in het huis van ”De Oorbel”. Ingrid behoort tot de gewonden.

Uit het onderzoek dat volgt, blijkt dat ”De Oorbel” in zijn huis bezig was met de vervaardiging van xtc. Kalebas blijkt vanaf dat moment spoorloos. Om bij te komen van alle schrik gaan Roel en Ingrid met de ouders van Ingrid op vakantie in Zeeland. Tot hun verbazing zien ze ”De Oorbel” daar enkele dagen later op het strand. Mede dankzij het ingrijpen van Roel lukt het de politie om de man gevangen te nemen.

”Paniek in Prinsenland” is een verhaal met voldoende actie. De taal is heel beeldend. Je hoort Ben de Raaf het verhaal als het ware vertellen. En misschien ligt daar ook wel juist een van de zwakke kanten van het boek. In zijn enthousiasme wijdt hij soms te veel uit over zaken die niet van belang zijn - bijvoorbeeld een uitgebreid verslag van het winkelen van Ingrid en Roel. De ontmoeting die Ingrid en Roel aan het eind van het boek met Ben de Raaf (inderdaad, de auteur zelf) hebben vind ik flauw.

Anderzijds verschaft de auteur veel informatie over het politievak. Zo krijgt de lezer er een goed beeld van hoe de politie de maatregelen na een ramp coördineert. Verder maakt De Raaf niet alleen duidelijk hoe xtc wordt geproduceerd, maar waarschuwt hij ook tegen het gebruik van dit middel. Van een overdreven heldenrol is in het boek gelukkig geen sprake. Niet van de politie en niet van Ingrid en Roel.

Waardering ook voor de wijze waarop het christelijke element is verwerkt: nergens overdreven, maar toch duidelijk aanwezig.