Grottenstelsel werkt als superschoorsteen
De hooibrand in de grotten op de grens tussen België en Maastricht leverde op beide plekken een forse rookoverlast op, en een enorme schade in het bekende restaurant Château Neercanne. De tientallen kilometers lange ondergrondse grotten functioneerden als een soort schoorsteen, die de rook over een wijde omgeving verspreidden.
De rook kwam via de grotuitgangen en de luchtgaten boven de grotten weer naar buiten. Het vuur ontstond volgens Belgische media op vijf plekken in de grot, vlakbij de ingang aan de Belgische kant, in het dorpje Kanne. Iets verderop, nog net in Maastricht, ligt Château Neercanne, een internationaal befaamd restaurant. Rook, roet en pek sloegen neer in de ondergrondse ruimten, vernielden elektronische apparatuur en spaarden de wijnkelder niet. Naast de rook hing er ook veel koolmonoxide, die toegang tot de grotten onmogelijk maakt. Neercanne is in zak en as. Tientallen gasten moesten afgebeld worden.
Het mergelrijke Zuid-Limburg telt talloze ondergrondse gangenstelsels. Veel ervan zijn ontoegankelijk wegens instortingsgevaar. De gangen ontstonden door de winning van mergelblokken sinds de zeventiende eeuw. Momenteel wordt alleen nog in de groeve bij Sibbe, gemeente Valkenburg, mergel gewonnen. Veel groeven worden voor andere doeleinden gebruikt.
Zo had de NAVO bijvoorbeeld decennia lang een hoofdkwartier gevestigd in de Cannerberg in Maastricht. In Kanne werden de grotten tot donderdagavond gebruikt voor de opslag van hooi en stro, en het stallen van koeien. De koeien zijn in veiligheid gebracht, maar een groot deel van Kanne en Maastricht ligt sindsdien onder de rook. De politie reed vrijdagavond in Kanne met luidsprekers rond om mensen te waarschuwen ramen en duren dicht te doen en de ventilatie uit te zetten. De brandweer deed diezelfde oproep eerder al aan de inwoners van Maastricht.