Bij een grote brand op 19 oktober 2013 in het winkelhart van Leeuwarden kon Idsart Otte (24) in een van de betrokken panden niet op tijd wegkomen en stikte door rookontwikkeling.

De rechter hield de huisbaas tijdens de zitting een rapport van de Inspectie Veiligheid en Justitie voor waarin werd geconcludeerd dat de brandveiligheid tekortschoot. Ex-huurders zeggen dat de huisbaas niks deed met de klachten, onder meer over brandgevaar. De verhuurder stelt dat alles onder controle was bij de aankoop in 1997. De aanklager zei dat „het een blijvende verplichting is om je te verdiepen in veranderde regelgeving en aanpassingen te doen.”

„Ik voel mij niet schuldig, maar vind het verschrikkelijk”, zei de pandeigenaar op zitting. „Had ik het kunnen weten? Met de kennis van nu wellicht wel. Dan had ik het niet verhuurd. Mijn zoon en dochter hebben er ook gewoond. Wat voor vader zou ik zijn?”

De pandeigenaar moest voor de rechter komen doordat de ouders van Otte een zogenoemde artikel 12-procedure waren gestart. Zij voelen zich „diep gekwetst” door de opstelling van de huisbaas en pleiten voor een brandveiligheidscertificaat dat ervoor moet zorgen dat verhuurders hun verantwoordelijkheid nemen. Ook de aanklager hekelt de houding. „De verdachte zegt het verschrikkelijk te vinden, maar heeft moeite om zijn gevoelens te verbinden aan eigen verantwoordelijkheid.”

Het OM koppelt aan de voorwaardelijke straf een proeftijd van twee jaar. De verdediging van de huisbaas vindt dat er geen sprake is van „aanmerkelijke nalatigheid”. Ook worden vraagtekens geplaatst bij de verantwoordelijkheden van de eigenaren van de aangrenzende panden voor de fatale rookontwikkeling. Zo zouden de brandwerende muren ook daar niet in orde zijn geweest.

De rechtbank doet op dinsdag 25 juli uitspraak. De rechter sprak de veroorzaker van de brand, een medewerker van de kledingwinkel, in 2014 vrij.