„Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien.”

Die eerste geboorte moet gevolgd worden door een geboorte uit God, waardoor het leven van God waarvan men vervreemd was (Efeze 4:18), hersteld wordt. Onze kanttekenaars merken op dat het Griekse woord ”wederom geboren” ook kan vertaald worden met ”van boven geboren”, en ook ”van nieuws geboren”. Het ene sluit het andere in, en dient duidelijk tot begrip van dit gewichtige stuk. Daarom zullen wij deze drie betekenissen in het oog houden en die zo samenvoegen. Men moet, zegt Zaligmaker Jezus, van boven geboren worden, zal men in het Koninkrijk van God ingaan. Zo wordt het vertaald in Johannes 3:31: „Die van boven komt, is boven allen.” In Jakobus 1:17: „Alle goede gave, en alle volmaakte gift is van boven.”

Onze eerste, onze natuurlijke geboorte, is aards, en die stelt ons in het aardse leven, waarin wij maar met aardse dingen bezig zijn. Hoger komen wij niet. Hoger zoeken wij niet. De psalmist beschrijft de natuurlijke mensen daarom als lieden die van de wereld zijn (Psalm 17:14). Hun deel is in dit leven. Paulus zegt (Filippenzen 3:19) dat ze maar aardse dingen bedenken. Want omdat de mens door deze geboorte van zijn ouders in de wereld komt, ontbloot van Gods beeld (Genesis 5:3), daarom kent en bemint hij God niet. Dus is hij onmachtig en onwaardig om voor God te leven.

Nicolaas Simons van Leeuwarden, lekentheoloog te Amsterdam

(”De wedergeboren christen”, 1718)