Gerhard Hormann ergert zich steeds meer aan snelle e-bikes
Vanaf zaterdag zijn fietspaden verboden terrein voor mensen met een razendsnelle e-bike. Dat verbod was officieel al op 1 januari ingegaan, maar vanaf morgen riskeren ze bij overtreding een bekeuring.
Om het verschil aan te duiden met gewone elektrische fietsen die niet veel harder kunnen dan 25 kilometer per uur (km/u), worden deze aangeduid als ”speed pedelecs”. Voor deze categorie gold al een helmplicht en was een blauw kenteken vereist. Met ingang van zaterdag worden ze voor de wet gelijkgesteld aan bromfietsen, wat betekent dat ze alleen nog op het fietspad welkom zijn als daar ook brommers zijn toegestaan.
Zelf word ik, voor alle duidelijkheid, niet getroffen door deze maatregel want ik verplaats me in de stad meestal door het verkeer op een gewone fiets en daarbuiten op een racefiets of een mountainbike. Wel volg ik de bijbehorende discussie met belangstelling en helaas ook met groeiende ergernis.
Snelle e-bikes worden vooral gebruikt in het woon-werkverkeer en hebben aldus een gunstig effect op de luchtkwaliteit en het fileprobleem. Uit een rapport van de Grontmij blijkt dat bezitters van een dergelijke fiets de drukke fietspaden in de stad meestal mijden en vanwege hun snelheid goed anticiperen op het overige verkeer. Het besluit om snelle e-bikes naar de rijbaan te verbannen, druist dan ook in tegen de conclusies van dit rapport uit 2016 en staat haaks op mijn persoonlijke intuïtie en rechtsgevoel.
Bijkomend probleem is dat de ene pedelec de andere niet is. Er zijn modellen te koop waarmee je met een paar pedaalslagen en zonder noemenswaardige krachtinspanning de 45 km/u haalt, maar op de meeste uitvoeringen is die snelheid alleen te bereiken door een geoefende fietser en dan ook nog uitsluitend met de wind in de rug. In de praktijk gaan sommige speed pedelecs dus helemaal niet eens zo veel harder dan gewone elektrische fietsen of recreanten op een racefiets.
Wat deze kwestie onverteerbaar maakt, is dat snorscooters gewoon op het fietspad mogen blijven rijden. Amsterdam streeft er als enige gemeente naar om deze categorie van de rijbaan gebruik te laten maken, maar moet nog tot 1 januari 2018 wachten voordat die maatregel van kracht wordt. Elders is dat geen onderwerp van discussie, hoewel iedereen weet dat snorscooters vaak met hoge snelheid over het fietspad jakkeren.
Straks worden dus schone, elektrische fietsen naar de rijbaan verbannen omdat ze in theorie de 45 km/u kunnen halen, terwijl uit het rapport van de Grontmij blijkt dat ze meestal niet veel harder dan 35 km/u rijden en in de stad zelfs nog veel minder snel. Ondertussen wemelt het op het fietspad van de snorscooters met een blauw kenteken die op papier zogenaamd maximaal 25 km/u halen, maar die in meer dan de helft van de gevallen zijn opgevoerd, soms zelfs door de winkel waar ze zijn gekocht.
De overheid moet niet vreemd opkijken wanneer ze met dergelijke ondoordachte maatregelen niet alleen het vertrouwen verspeelt van de burger, maar ook het eigen mandaat. Zo kwam ik onderweg al de eerste gebruiker tegen van een dergelijke snelle pedelec zonder helm en zonder kentekenplaat, zodat deze fiets van een afstandje nauwelijks nog als zodanig herkenbaar was. Dat is tegen de wet en strafbaar, maar valt straks waarschijnlijk net zo lastig te controleren en te handhaven als al die scooterrijders die over het fietspad racen.
De auteur is schrijver en publicist. Reageren? hormann@refdag.nl