Van Wieren (28) werd in de nieuwjaarsnacht van 2016 in de woning van P. (27) en G. (28) om het leven gebracht met 23 messteken in de nek en daarna begraven in hun tuin. Van Wieren was na een cafébezoek bij hen langsgegaan.

Tijdens de zitting verklaarden P. en G. dat er sprake was van noodweer. Dit wijst de rechter af. Het duo zou geen vooropgezet plan hebben gehad om Van Wieren te doden. Daarmee is geen sprake van moord. Er was volgens de rechter sprake van een opwelling, waarbij wel nauw is samengewerkt. Omdat de kans op herhaling vrij groot wordt geacht, is ook tbs met dwangverpleging opgelegd.

Het scenario van noodweer wordt op basis van de uitkomsten van forensisch onderzoek en ongeloofwaardige verklaringen van P. en G. uitgesloten. De rechter is ervan overtuigd dat Van Wieren door de twee is aangevallen, waarbij veel geweld is gebruikt. Hij is overleden door messteken van P., die op hem zat. G. zou het mes aan P. hebben aangereikt, nadat ze zelf Van Wieren had geslagen met een stofzuigerbuis. Daarmee is zij volgens de rechter medeplichtig.

Uit psychologisch onderzoek was naar voren gekomen dat beide verdachten zwakbegaafd zijn en kampen met psychische stoornissen. Ze waren ook al op jonge leeftijd verslaafd aan drank en drugs.

De rechter betreurt dat niet geheel duidelijk is geworden wat de aanleiding was tot het brute geweld tegen Van Wieren. Daarbij wordt het P. en G. zwaar aangerekend dat ze het lijk van Van Wieren tot tweemaal toe hebben begraven in de tuin. „Hij is respectloos in een kuil gestort”, aldus de rechter. „Die was niet diep genoeg en er werd een tweede kuil gegraven. Dit terwijl er naarstig werd gezocht naar Jesse. Daarmee hebben verdachten gezorgd voor onmenselijk veel verdriet bij de nabestaanden.”