De zaak rond M. wekte veel beroering. De vrouw spoorde haar aanrander zelf op en stapte met die informatie naar de politie. Die deed er echter maanden over om de man op te pakken. De ophef die daardoor ontstond, was voor de Inspectie Veiligheid en Justitie reden het politieoptreden in de zaak te onderzoeken.

Aanvankelijk traceerde de vrouw M. doordat ze met de speciale Find my iPhone-app de locatie van haar gestolen mobiel wist te bepalen. Toen de politie niet tot aanhouding overging en ze in december merkte dat de man op de gestolen mobiele telefoon haar socialmedia-accounts gebruikte, legde ze onder een valse naam contact en ontfutselde ze hem zijn naam, adres en foto’s. Ook met die informatie kwam het niet meteen tot een aanhouding. Agenten zochten de man wel thuis op, maar pakten hem pas eind februari op.

De aanklaagster had twee weken geleden 32 maanden celstraf geëist, waarvan zes voorwaardelijk. De rechtbank benadrukte vrijdag met name van de eis te zijn afgeweken vanwege de landelijk geldende richtlijnen voor de bestraffing van een poging tot verkrachting. M. kreeg ook een meld- en behandelplicht en een drugs- en alcoholverbod opgelegd voor twee jaar, de duur van zijn proeftijd. In die tijd mag hij geen contact zoeken met zijn slachtoffer. Bij elkaar moet hij de vrouw verder ruim 4100 euro aan schadevergoedingen betalen.

De rechtbank hield bij de strafbepaling geen rekening met de mogelijke gevolgen voor de verblijfsstatus van M., die uit Somalië afkomstig is. „Dat mag geen rol spelen in het strafrecht”, aldus de rechtbank, die ook de grote media-aandacht niet meewoog. „Die was niet zo omvangrijk en indringend dat er aanleiding is voor een lagere straf.”

Het slachtoffer is volgens haar advocaat blij dat de poging tot verkrachting is bewezen, maar teleurgesteld over de strafmaat. „Die had wat haar betreft vele malen hoger mogen uitvallen.”