Vooral EU-hoofdonderhandelaar Michel Barnier stak zijn ongeduld niet onder stoelen of banken. „Wij zijn er klaar voor”, riep de Fransman de laatste weken regelmatig. Minuten nadat donderdag de start van de onderhandelingen werd aangekondigd, twitterde hij opgelucht: „We beginnen”.

Vanaf het moment dat Barnier maandagmorgen om 11.00 uur in Brussel de hand schudt van zijn Britse tegenhanger David Davis, de minister van Vertrek uit de Europese Unie, zijn er nog 21 maanden voor de scheidingspapieren getekend moeten zijn. Officieel gaat de EU-deur op 19 maart 2019 definitief dicht voor de Britten, maar feitelijk is er nauwelijks anderhalf jaar voor de onderhandelingen. Dat komt omdat alle nationale en sommige regionale parlementen het eindresultaat moeten goedkeuren en dat vergt tijd.

Volgende week moet ook duidelijker worden wat de Britten, die onder aanvoering van premier Theresa May beweren dat ‘no deal’ beter is dan een slechte, nou precies voor ogen hebben. Zo wil Londen meteen onderhandelen over de toekomstige relatie met de EU. De 27 willen dat niet. Barnier heeft de opdracht eerst „voldoende vooruitgang” met de scheiding te boeken voor er over later wordt gepraat.

Barnier heeft al twee dossiers voor Davis: over de financiële afrekening en over de rechten na de brexit van de niet-Britse EU-burgers die in het Verenigd Koninkrijk wonen en Britten die in een ander EU-land leven. Over de eindnota circuleren bedragen van tussen 50 en 100 miljard euro. Ook moet er snel een oplossing komen voor de grens tussen Ierland en het (Britse) Noord-Ierland.

De insteek van Brussel is dat Londen niet beter af kan zijn als ex-lid dan als volwaardig EU-lid. „No cherry-picking”, is het stopwoord: niet alleen de krenten uit de pap voor Londen.