De vorige week tegen Qatar ingestelde boycot kwam in de hele islamitische wereld als een donderslag bij heldere hemel. Gezien het politieke gewicht van Saudi-Arabië, dat het initiatief tot de sancties nam, voelen vooral Arabische landen zich wel verplicht om positie te kiezen.

Sinds maanden tekenden zich in het Midden-Oosten de contouren af van een strijd tussen Iran en het Saudische koninkrijk. De toespraak van de Amerikaanse president Trump vorige maand in Riyad had deze verwachting slechts versterkt. Maar zelfs supermacht Amerika is huiverig voor een directe confrontatie met Iran. Daarom bleef het tot nu toe bij indirecte militaire confrontaties in landen zoals Syrië en Jemen. De westerse strijd tegen het Syrische regime is in wezen een verkapte oorlog met Iran.

De huidige boycot tegen Qatar lijkt in dezelfde categorie te vallen. Qatar wordt beschuldigd van het steunen van terrorisme. Nadat Trump in Saudi-Arabië Iran „de bron van alle terrorisme” had genoemd, was het oordeel over Qatar snel geveld. Qatar voert ten opzichte van Iran immers een vriendschappelijke politiek die vooral het Saudische koninkrijk een doorn in het oog is.

Dit spanningsveld tussen de Arabische Golfstaten onderling was al jaren oud, maar volgens Arabische media was er een directe aanleiding voor de huidige woede tegen Qatar.

Het Qatarese koningshuis blijkt van jagen te houden – en meer specifiek de jacht op valken. Daarom werd er ergens in zuidelijk Irak een valkenjacht voor hen georganiseerd. Bij die gelegenheid werden echter 28 leden van het Qatarese koningshuis gekidnapt.

Volgens sommige media gebeurde dit in december 2015, terwijl het volgens andere bronnen recenter plaatshad. Volgens onbevestigde berichten zou Qatar uiteindelijk 1 miljard dollar aan losgeld hebben betaald aan een Iraakse sjiitische militie die door Iran wordt bewapend. Andere Golfdynastieën reageerden furieus op dit Qatarese ‘verraad’.

De landen die de boycot tegen Qatar begonnen, hebben zo hoog ingezet dat er zonder gezichtsverlies geen weg meer terug is. Van Qatar wordt verwacht dat het zich conformeert aan het buitenlandse beleid van met name Saudi-Arabië. Daarmee zou Qatar echter –net als Bahrein– een soort Saudische vazalstaat worden.

Ondertussen wordt de mediaoorlog tegen de Qatarese emir Tamim steeds verder opgevoerd. Zo wordt beweerd dat hij persoonlijk bewaakt wordt door leden van de Iraanse Republikeinse Garde.

De ironie wil dat Qatar, dat vanaf het begin van de Syrische crisis de gewapende oppositie had gesteund, plotseling in dezelfde situatie is terechtgekomen als de Syrische president. Ook van Bashar al-Assad werd immers gezegd dat hij bewaakt wordt door Iraniërs. En ook zijn land lijdt onder een Arabische boycot.

De vraag is of de beschuldiging van Iraanse aanwezigheid in Qatar bedoeld is om het Midden-Oosten voor te bereiden op een militaire interventie in Qatar.