Het Britse volk ziet May enerzijds als toegewijd en volhardend. Anderzijds valt de zestigjarige politica volgens velen in het niet bij haar enige vrouwelijke voorgangster Margaret Thatcher, die het land van 1979 tot 1990 voor de Conservatieven regeerde.

In tegenstelling tot The Iron Lady (IJzeren Dame) kwam May zonder verkiezingen aan de macht. Ze volgde in juli vorig jaar haar partijgenoot David Cameron op, die vertrok nadat een meerderheid van de Britse bevolking voor een vertrek uit de Europese Unie had gekozen. Onder Cameron, die fel tegen een zogenoemde brexit was, was May zes jaar lang minister van Binnenlandse Zaken geweest. Ook May was tegen een brexit, maar voerde als nieuwe premier de wens van het volk uit. Ze leidde de onderhandelingen met de EU, maar verloor daarbij het vertrouwen van veel Britten.

De politiek leidster, die te boek staat als hard en lastig, studeerde geografie aan de universiteit van Oxford. May sloeg echter een andere weg in en maakte carrière bij de Bank of England. In 1997 kreeg haar politieke loopbaan gestalte als lid van het Lagerhuis. De domineesdochter werd woordvoerster van onderwijs-, werkgelegenheids- en vrouwenzaken. May combineerde vervolgens enige tijd haar ministerspost bij Binnenlandse Zaken met die bij Emancipatiezaken.

De ervaren politica werd geboren in Eastbourne, in het zuiden van Engeland, en had als kind al de ambitie ooit premier van haar land te worden. Volgens oud-klasgenoten wilde ze de eerste vrouwelijke premier van Groot-Brittannië zijn. „Ze was zeer ontstemd dat Thatcher haar voor was.”

Mensen moesten haar als een betrouwbare bondgenoot zien, die Groot-Brittannië op evenwichtige wijze zou leiden. In het begin van haar politieke loopbaan trok May in het Lagerhuis juist de aandacht met iets anders. In Westminster stond ze vooral bekend door haar gewaagde schoenenkeuze en voorliefde voor haute couture. Ze noemde een abonnement op het prestigieuze modeblad Vogue ooit het enige item dat ze mee zou nemen naar een onbewoond eiland.