Met 25 kilometer per uur lopend door het Groene Hart
Een rondje Reeuwijkse plassen lopen, daar doe je normaal gesproken wel een paar uur over. Op een loopfiets gaat het vier keer zo snel. Het is niet zo dat je een loopfiets huurt om zo snel mogelijk weer terug te zijn. Nee, na een minuut of tien heeft een beginnende loopfietser de sport net lekker onder de knie en wil hij voorlopig niet afstappen. Rustig wandelen op een lopende band en ondertussen het afwisselende landschap van het Groene Hart aan zich voorbij zien glijden, dat is zo verkeerd nog niet.
Het avontuur begint bij het familiebedrijf Loopfiets Groene Hart van de familie Slappendel in het buurtschap Reeuwijk-Tempel. Wim Slappendel (36) geeft op deze zonnige zaterdagmiddag eerst een korte uitleg. „Gewoon opstappen alsof het een step is” , adviseert hij. „En houd je hand bij de rem anders rij je zo de sloot in.”
Inderdaad, de elektrisch ondersteunde fiets wil best vooruit zodra de bestuurder op de band gaat lopen. Het erf van de Slappendellen is omzoomd met sloten en bij de eerste beste haakse bocht komt het water snel dichterbij. „Zet hem eerst in de laagste stand, zodra je de kunst onder de knie hebt, kun je een hogere stand proberen” is het advies van Wim.
Hoog tijd om op te stappen. De twee jongeren die meegaan met de proefrit zijn al weg. Voorzichtig draait de witte step de Reeuwijkse Schinkeldijk op, richting het plassengebied. Al na 100 meter is de eerste onwennigheid verdwenen en daarmee ook de angst om een sloot in te rijden.
Al snel glinstert het water van de Reeuwijkse surfplas in de felle zon. Het is hier beduidend drukker met fietsers. De meesten weten niet wat ze zien als ze worden ingehaald door drie lopende figuren die harder gaan dan zij. „Dat wil ik ook!” gilt een knaap van een jaar of twaalf. „Waar kun je die dingen huren?”
Op het rechte fietspad aan de oostkant van de surfplas gaat de elektrische ondersteuning nog een standje hoger. Weilanden met koeien en grauwe ganzen zoeven aan de linkerkant voorbij. Rechts kan een surfer op het water de fietsers bij lange na niet bijhouden.
Als er even omgekeerd moet worden voor een foto, blijkt hoe groot de draaicirkel van de loopfietsen zijn. De fietsen zijn al gauw tweeënhalve meter lang en dat is het fietspad ook ongeveer. Maar na een keertje extra steken, is ook dit probleempje opgelost.
Verder maar weer, richting Driebruggen. Het Groene Hart is eind mei echt één en al groen: de rietkragen, de wilgen, de weilanden. Een kleine karekiet laat zich uitbundig horen in de rietkraag. Allerlei watervogels zoals meerkoeten, waterhoentjes, eenden en ganzen bevolken het water. De natuur is hier prachtig. En nu de kunst van het loopfietsen onder de knie is, is er ook volop tijd om daar van te genieten.
Veel te snel komt het punt dat het stuur weer richting Reeuwijk gewend moet worden. Op het lange rechte fietspad langs de snelweg A12 ontdekken de twee jongeren dat je ook wijdbeens naast de lopende band kunt gaan staan zonder dat de loopfiets vaart mindert. De elektrische motor doet al het werk.
Geen goed plan, zo blijkt later bij de familie Slappendel. De ruwe lopende band heeft een smal strookje van de jongensschoenen afgesleten. „Dat zien we vaker” , glimlacht Hans Slappendel, tweelingbroer van Wim, bij terugkomst op de Schinkeldijk. „Zelfs bij dure Van Bommels. Het is ook niet de bedoeling: de band is om op te lopen, niet om er naast te staan.”
Onder het genot van een drankje vertellen Hans en zijn vader hoe ze op het idee zijn gekomen om loopfietsen te verhuren. „We waren in februari vorig jaar op Texel, op vakantiepark De Verrassing in Oosterend. Daar kon je ook loopfietsen huren en na een tocht over het eiland waren we helemaal om. We hebben een praatje gemaakt met een medewerker van Loopfiets Texel om eventueel ook zo iets te doen in onze omgeving. Die adviseerde om snel te beginnen omdat iemand anders ons voor zou zijn. Drie maanden later stonden er 25 loopfietsen op het erf en hebben wij in principe het alleenrecht voor de verhuur van loopfietsen in het Groene Hart.”
Die verhuur loopt prima. Elke week zijn er meerdere huurders. „Vaak gaat het om bedrijfsuitjes” , vertelt Hans. „ ’s Avonds zijn er veel particulieren die een fiets huren.” Het grote voordeel van de loopfiets vinden de Slappendellen dat je vele kilometers kunt afleggen zonder dat je er erg moe van wordt. „En het is een laagdrempelig vervoermiddel: Of je nu 10 of 70 jaar oud bent, je rijdt er zo mee weg. Veel ouderen zijn gewend om op een hometrainer te lopen en dit is vergelijkbaar. Je ziet alleen veel meer van de omgeving.”
Voor een vrouw die vanwege een hernia niet kon fietsen, was de loopfiets eens de ideale oplossing. „Rugpatiënten mogen wel lopen. Dus kwam ze hier regelmatig een loopfiets huren om een rondje te kunnen fietsen.”
Plannen heeft de familie Slappendel nog genoeg met de unieke tweewielers. In samenwerking met bedrijven uit de buurt zijn ze verschillende arrangementen aan het opzetten. Een ervan heet ”Een culinaire reis met de elektrische loopfiets!” „ Het is de bedoeling dat mensen dan met de loopfiets in onder andere Boskoop, Alphen aan den Rijn en Bodegraven streekproducten ophalen. Daarvan maken ze dan zelf bij Het Kookstation in Bodegraven een 4-gangen diner. Dat is weer een andere manier om kennis te maken met het Groene Hart.”
