De partijen streven ernaar dat er snel een einde komt aan de stijging van de uitstoot van broeikasgassen. De partijen zijn zich ervan bewust dat het voor arme landen langer duurt dan voor rijkere om snel te komen tot het hoogtepunt in de uitstoot. Dan kan worden begonnen met de vermindering van de uitstoot van de schadelijke stoffen. Landen moeten doen wat in hun vermogen ligt.

Voor de klimaatconferentie van 2025 moeten de partijen van de klimaatovereenkomst van Parijs zich samen ten doel stellen elk jaar ten minste 100 miljard dollar (destijds 91 miljard euro) ter beschikking te stellen voor armere landen die economisch moeite hebben het streven van de klimaatconferentie bij te benen. Het zou vanaf 2020 beschikbaar moeten zijn.

Het verdrag is bindend en de landen verplichten zich het na te leven.