De uitvoer van gevaarlijk afval is onderhevig aan in het Verdrag van Bazel (1989) opgelegde beperkingen. Een van de landen die het verdrag niet hebben ondertekend, zijn de Verenigde Staten. Wat dat in de praktijk betekent, blijkt uit het rapport ”Export van schade - de hi-tech verontreiniging van Azië”.

„Ik heb een hoop vuile operaties gezien in derdewereldlanden, maar de verspilling die ik in China heb aangetroffen, vond ik shockerend”, zei Jim Puckett, een van de auteurs van het rapport, maandag voor de Britse omroep BBC. Het ”Basel Action Network” uit Seattle, waarvan hij deel uitmaakt, hoopt druk te leggen op Amerikaanse bedrijven en politici om meer te doen aan het herverwerken van computerafval.

Puckett en andere actievoerders reisden in december door Guiyu, in zuidoostelijk China. Daar zagen zij hoe mensen oude pc’s kapotsloegen om de kostbare stukjes metaal eruit te halen. Om metalen delen van printplaatjes te halen, werden deze verbrand of er werd een zuur over gegoten. De resterende delen werden in de openlucht verbrand. Dit alles gebeurde zonder ook maar een enkele vorm van bescherming voor mens of milieu. De smeulende resten en andere onbruikbare onderdelen bleven langs de rivieren en in de velden liggen.

Volgens het rapport is elektronisch afval een van de snelst groeiende milieuproblemen in de wereld. Dumppraktijken zorgen ervoor dat giftige stoffen als lood, kwikzilver en cadmium direct of op termijn tot ernstige vervuiling leiden. Zo gaat het bij de bezochte plekken in Guiyu om vrachtwagenladingen pc’s. Ook landen als Pakistan en India zijn in trek voor dit soort praktijken.

Het Basel Action Network wijst erop dat het snelle vervangen van computersystemen de druk op het milieu navenant verhoogt.