Om met het eerste te beginnen: Margreet de Heer tekent sinds 2007 strips voor Trouw. In ”Liefde in beeld” gebruikt ze haar eigen liefdesgeschiedenis en wekt zo de interesse van de lezer.

De auteur is zeven jaar getrouwd met Yiri, die ze via een datingsite ontmoette nadat verschillende eerdere relaties strandden. Ze schrijft: „Die eerste nacht brachten we door met praten … en vrijen … en nog meer praten. Sindsdien zijn we eigenlijk constant samen, 24 uur per dag, al jarenlang.”

Dit roept bij mij vragen op. Is dit wat je lezers wilt voorhouden: dat je direct volcontinu bij elkaar bent en alles direct deelt? Hoe gezond is dat? In een soort bordspel dat ze Dating Game noemt, schrijft ze dat „er niets mis is met sex op je 3e afspraak.” (Storend trouwens dat de Engelse spelling van seks gebruikt wordt in een Nederlands boek.) Sowieso lijkt ze samenwonen als zeer normale stap te zien.

Speels

In het verhaal introduceert De Heer een wijze juf met knot en bril. Deze stelt aan de kaak dat de problemen niet zijn overwonnen op het moment dat een stel elkaar de liefde verklaart. De grootste beproevingen komen nog, het samen leven en kinderen krijgen. Er kan verwijdering ontstaan. De kracht van strips is dat je het letterlijk voor je ziet. De auteur verbeeldt speels hoe de relatie verandert als je probeert het de ander naar de zin te maken.

Het boek kenmerkt zich door humor. Het neemt zaken zoals de datingsite Second Love op de hak. Of de verschuiving van de rol van man en vrouw in smachtende liefdesverhalen in bouquetreeksen. Er staan mooie oneliners in het boek, zoals: „Het perfecte moment is niet iets waar je op moet zitten wachten. Soms moet je gewoon besluiten dat het er al is, hier en nu… met alle imperfecties.”

Dat laat onverlet dat dit boek niet aansluit bij degenen die belang hechten aan het sluiten van het huwelijk voordat de seksuele relatie verder verkend en geconsumeerd wordt.

Geliefde

Van een heel andere aard is het boek ”Ik wil heel dicht bij je zijn”. Dat ademt een sfeer die past binnen Bijbelse kaders zonder dat deze expliciet gesteld worden. Cocky Drost is psycholoog en relatiecoach en werkt vanuit een christelijke levensovertuiging. Merkbaar is dat ze veel ervaringen heeft met stellen.

Ze schrijft dit boek voor gehuwden. Plezierig is de aanduiding van ”geliefde” voor degene aan wie trouw is beloofd. Het is geen boek over technieken, maar wel een doe-boek dat aanmoedigt dingen daadwerkelijk in praktijk te brengen.

Drost stimuleert sterk om samen te praten. Verbetering is mogelijk als je van elkaar weet hoe je dingen beleeft, elkaars behoeften herkent en begrijpt. Want als je niet op eenzelfde lijn ligt, kunnen er gemakkelijk misverstanden ontstaan. Ze geeft aan dat er zichtbare emoties zijn, maar ook emoties die je alleen zelf voelt en die de ander pas kan weten als je erover praat. Dit betreft emoties rond gewaardeerd worden, tekortschieten, je afgewezen voelen.

Een sterk punt van het boek is het ingaan op emotionele naaktheid: je angsten, pijn, verdriet en onzekerheid. Je wordt echt gekend door je geliefde als je je diepste wezen door de ander laat kennen. Veel van de seksuele relatie draait om veiligheid en blijven communiceren.

Geen vergelijking

De auteur geeft steeds allerlei lezenswaardige dingen door en neemt daarbij vaker duidelijk stelling. Zo schrijft ze dat ze ziek wordt van het feit dat iemand geld verdient aan het promoten van vreemdgaan zoals dat bij Second Love gebeurt. Ze geeft aan waarom een monogame relatie zo goed is: je hebt geen vergelijking en je wordt niet vergeleken.

Seksueel gedrag –in haar boek spreekt ze standaard over ”seks”– is volgens Drost telkens een verrassing. Seks is nooit hetzelfde, omdat je lichaam niet een systeem is dat altijd op dezelfde manier werkt. Er is ook geen Enige Ware Manier voor een goed seksleven. De auteur noemt bedreigingen van onder meer vreemdgaan en porno. Ze wil de gevaren in beeld hebben omdat „het onvolmaakte bij onze natuur hoort.” Het onderkennen van gevaren is iets anders dan eraan toegeven. Ook hier weer de handvatten om er samen met de geliefde over te spreken.

Als een van beiden de fout is ingegaan, is het een probleem van beiden en betreft het de relatie. Drost pleit ervoor iemand te steunen en te helpen sterker te worden in plaats van hem af te wijzen. Een veroordeling kan de zaak ernstiger maken omdat iemand zich schaamt, zich nog slechter voelt en in een isolement komt. Dit maakt de kwetsbaarheid voor herhaling groter.

Tactvol

Drosts schrijfstijl is vlot en pakkend, net alsof ze met je in gesprek is. Ze schrijft tactvol, hoewel degenen die weinig openheid rond dit thema kennen, haar wellicht te open kunnen vinden. Al met al is dit boek een sterk pleidooi voor liefde, trouw en het kunnen genieten van de seksuele relatie.

Boekgegevens

”Ik wil heel dicht bij je zijn. Een boekje open over beminnen”, Cocky Drost; uitg. Boekencentrum, Zoetermeer, 2017; ISBN 978 90 239 7075 0; 152 blz.; € 14,99; ”Liefde in beeld”, Margreet de Heer; uitg. Meinema, Zoetermeer, 2017; ISBN 978 90 211 7040 4; 128 blz.; € 16,99.