In het najaar van 1999 brandt de kalverstal op het bedrijf geheel uit. In goed overleg met de voormalige gemeente Maartensdijk wordt in 2000 een bouwvergunning verleend voor een nieuwe stal, die volgens de normen voor huisvesting en milieu gebouwd wordt.

In hetzelfde jaar tekenen drie omwonenden van het familiebedrijf bezwaar aan. Raadsman mr. S. Land, een van de drie omwonenden, wil alleen schriftelijke reageren en geeft in een notitie aan welke procedures aanhangig gemaakt zijn. Eén ervan betreft de grond waarop de stal staat. De grond heeft een agrarische bestemming en mag voor intensieve veehouderij worden gebruikt, mits dit een neventak van het bedrijf is. Volgens Land is het houden van vleeskalveren een hoofdtaak van het bedrijf.

De rechtbank in Utrecht stelt Land in het ongelijk. De Raad van State echter spreekt daarna uit dat het houden van kalveren inderdaad de hoofdtak van Van Vulpen is en verklaart de bouwvergunning nietig. Ondertussen heeft de familie Van Vulpen in januari afspraken gemaakt met de gemeente over het veranderen van het bestemmingsplan, een zogenaamde artikel-19-procedure.

Van Vulpen is positief over de opstelling van de gemeente, maar vindt het „opmerkelijk dat er tot nu toe nog geen resultaat is gezien.” Ook Land streeft ernaar dat de gemeente snel met een oplossing komt. In zijn reactie schrijft hij dat de gemeente ervoor moet gaan zorgen dat het bedrijf binnen de voorschriften gaat opereren. „Mocht deze oplossing niet meer realiseerbaar zijn dan mogen omwonenden verlangen dat de gemeente, uiteraard in overleg met de familie Van Vulpen, andere oplossingen zoekt, desnoods in een verplaatsing van het bedrijvencomplex”, aldus de notitie.

Ondertussen neemt het woon- en werkplezier op het ruim tachtig jaar oude bedrijf volgens de familie Van Vulpen af en nemen de spanningen toe. „Land blijft niet bij de kern van de zaak, maar tast nu ook privé-zaken aan”, aldus bedrijfsleider Klaas van Vulpen. Hem is ter ore gekomen dat Land richting het nieuwe college van B en W onjuiste feiten over het bedrijf meldt. „Hij zei dat mijn vrouw hier een kinderdagverblijf heeft, terwijl zij een aantal dagen per week op kinderen van vrienden en kennissen past. Ook heeft Land beweerd dat ik volgens de milieuwetgeving geen paarden mag hebben. Paarden vallen nog buiten de Mestwet, dus mag je ze zonder milieuvergunning laten weiden”, aldus Van Vulpen.

Voor collega J. Griffioen en familielid M. van Vulpen is de maat vol. Binnen korte tijd hebben zij onder het motto ”Steun Van Vulpen” solidariteitsacties georganiseerd. Vrijdag werd een demonstratietocht gehouden. Zo’n 100 (landbouw)voertuigen en 300 mensen uit de omgeving reden diverse keren langs de bezwaarden en door delen van de gemeente.

Omwonende Land toont zich kritisch over de actie. „Er is haat tegen mij en mijn cliënten gezaaid”, aldus zijn schriftelijke reactie. „De actie is gericht op private personen en dus niet anders dan als een intimidatieactie is te beschouwen. Mijn gepensioneerde cliënten zijn door de actie met de hunnen het huis uitgevlucht. Triest, triest, triest.”

Initiatiefnemers Griffioen en Van Vulpen stoppen nog niet. Meer acties zullen volgen. Deze week zal er een door velen ondertekende petitie aan het gemeentebestuur worden aangeboden.