Sprong uit treinraampje
Slechts op grote afstand is de plaats waarop twee treinen elkaar ramden, zichtbaar. Ramptoeristen en journalisten worden op grote afstand van Amsterdam Centraal gehouden. De neus van de intercitytrein is net zichtbaar. Met een hoek van 40 graden steekt hij omhoog. „Mijn collega’s zagen dat mensen uit de raampjes sprongen”, zegt getuige Aziz el-Baroudi.
Slachtoffers van de botsing worden zorgvuldig buiten het beeld van de camera’s gehouden. Kort na de frontale botsing kunnen ze op verhaal komen in een van de kantoorruimtes bij Amsterdam Centraal. Twintig mensen zijn gewond, maar hoe ze er aan toe zijn is onbekend. Voor degenen die met de schrik zijn vrijgekomen, is professionele opvang geregeld.
Agenten grendelen het gebied rondom het Centraal Station in een wijde omtrek af. Niemand komt erdoor, ook journalisten na herhaald aandringen niet. Slechts een handjevol verslaggevers mag de treinstellen op enkele honderden meters afstand naderen. Zij zien hoe specialisten op het dak van de treinstellen over de cabines lopen. De ruiten zijn gebarsten.
Rondom de gestrande treinen hangt een onwerkelijke stilte. Geen trein komt voorbij, de IJburgertunnel -bijna recht onder de plaats van het ongeval- zit dicht, geen auto komt eruit en geen auto gaat erin. Alleen rondvaartboot Holland International ruist voorbij. Bussen voeren gestrande treinreizigers af.
Pal tegenover de plaats van de botsing, op zo’n 300 meter afstand, ligt Amstel Botel, een drijvend hotel. Receptionist Aziz el-Baroudi heeft alles gevolgd. „Op het moment waarop het gebeurde, was ik aan het werk. Ik hoorde een heel apart geluid. Niet te beschrijven. Alsof er iets zwaars viel.”
Toen Aziz naar buiten keek, zag hij de oorzaak van de klap: twee treinen die op elkaar waren gereden. „Op zo’n moment schrik je geweldig. De ene trein krulde helemaal omhoog. Vijf tot tien minuten lang gebeurde er niets. Daarna kwamen de mensen naar buiten. De raampjes van het gedeelte dat omhoogstaat, werden kapotgeslagen.”
Kort daarna kwamen hulpverleners massaal opdagen, aldus Aziz. „Ik heb geen gewonden gezien. Ook kon ik niet zien hoe de mensen er aan toe waren. Mijn collega’s en ik hadden maar één wens: dat er geen slachtoffers waren gevallen.”
Zowel het botel als de hotels in het centrum van Amsterdam vingen reizigers op die hadden besloten om in de stad te blijven. „Wij zitten helemaal vol”, aldus een receptioniste van het Ibis-hotel, dat aan de andere kant van het station is gevestigd. „Zojuist ben ik met een collega even de stad ingegaan. Veel mensen verkeren in onzekerheid. Zij weten nog niet hoe ze naar huis gaan.”