Het gaat om negentien liederen die Schumann componeerde in het gelukkige jaar van zijn huwelijk (1840), maar vooral in de jaren 1849-1852, toen hij steeds meer in de greep raakte van depressiviteit en waanvoorstellingen. Opvallend is dat Schumanns liederen uit de tweede periode nooit de populariteit bereikten van die uit de eerste. Omdat de latere liederen minder gericht zijn op melodische schoonheid en in harmonisch opzicht gedurfder zijn?

Het is niet verwonderlijk dat de opgenomen liederen een sfeer ademen van afscheid, verlatenheid, eenzaamheid, angst en dood. Dat blijkt meteen uit de ”Sechs Gedichte und Requiem” opus 90, op teksten van Nikolaus Lenau. Ze worden gevolgd door teksten van bekende romantische dichters als Eichendorff, Heine en Rückert. De donkere, soms wat gesluierde stem van Goerne en zijn verbeeldingsvolle interpretaties treffen feilloos de melancholieke sfeer van de duistere wereld die deze liederen verklanken. De indringende begeleidingen van pianist Markus Hinterhäuser dragen daar onmiskenbaar aan bij. Daardoor wordt voorkomen dat het beluisteren van een groot aantal liederen rond eenzelfde thema als eentonig wordt ervaren.

„Wirf ab, Herz, was dich kränket/ Und was dir bange macht!” luidt het slot van Gottfried Kinkels ”Abendlied”. Deze voor de depressieve Schumann ongetwijfeld betekenisvolle verzen sluiten een indrukwekkende opname af.

Einsamkeit – Schumann – Lieder – Matthias Goerne – Markus Hinterhäuser (piano); Harmonia Mundi (HMM 902243); € 9,99; www.harmoniamundi.com