Ds. Meuleman (32), die tot december vorig jaar was verbonden aan de hervormde gemeente van Hei- en Boeicop, zou in oktober dit jaar naar Angola gaan om daar docent bijbelse vakken te worden aan het theologisch instituut Istel in Lubango.

De directeur van de GZB, ds. W. G. Teeuwissen, spreekt van een ingrijpende beslissing en een onomkeerbare weg. Hij voegt eraan toe: „De indruk als zou dit besluit te maken hebben met de positie van ds. Meuleman ten aanzien van de Protestantse Kerk in Nederland, is onjuist.” In het vorig jaar verschenen boekje ”Vragen naar de weg” gaf ds. Meuleman, samen met vier collega’s, een verantwoording waarom hij niet mee kon gaan de PKN in. „Ons besluit heeft inhoudelijk niets met de PKN te maken”, zegt ds. Teeuwissen. „Eind april nog stelde ds. Meuleman een verklaring op waarin hij aangaf zich alsnog te laten meenemen in de PKN. Daarbij gaf hij aan zich in dit kerkverband „alleen gebonden te weten aan de Schrift zoals verwoord in de Drie Formulieren van Enigheid.”” Dat was ook zijn positie toen hij vorig jaar door de GZB werd benoemd.

De predikant bereidde zich de afgelopen maanden met zijn gezin op het Hendrik Kraemer Instituut te Utrecht voor op de uitzending. „In een latere fase hebben zich ontwikkelingen voorgedaan, in de persoonlijke sfeer, die helaas tot de conclusie leidden dat er onvoldoende vertrouwen is om het opleidings- en uitzendingstraject voort te zetten”, aldus de GZB-directeur.

In een woensdagavond verspreide ”Openbare verantwoording” stelt ds. Meuleman dat het afbreken van het uitzendingstraject wel degelijk te maken heeft met zijn positie ten aanzien van de PKN. Hij schrijft dat er drie gesprekken met de GZB zijn geweest over de kwestie. „Ik heb deze gesprekken als erg confronterend en intensief ervaren. (…) Het werd mij pijnlijk duidelijk dat iedereen positief of negatief over zaken uit de kerkorde mag denken, als eerst maar de knieval voor de pluraliteit wordt gedaan, namelijk dat heel de kerkorde en het kerk-zijn van alle gemeenten binnen de PKN als kerkelijk wettig worden erkend en daarmee ’dus’ als zijnde niet tegen Schrift en belijdenis. Wat strijdt met de Schrift en de gereformeerde belijdenis moet erkend en gerespecteerd worden als voluit behorend tot het kerk-zijn van anderen. Daarmee wordt echter Christus’ koningschap over het geheel van de kerk ontkend.” De predikant schrijft de afgelopen tijd gemasseerd te zijn, zodat „ik mijn overtuiging zou afvlakken en dat op zodanige manier dat dit door het moderamen ’geslikt’ zou worden. (…) In dit alles heeft de PKN zich openbaar gemaakt als een kerk die alleen ruimte biedt aan hen die buigen voor de pluraliteit en daarmee het „alzo spreekt de HEERE” inleveren. De profetische scherpte van het Woord wordt op voorhand krachteloos gemaakt.” Ds. Meuleman besluit zijn verantwoording met de woorden: „Ik kan na deze ervaring, die enerzijds bitter is, maar waarbij ik anderzijds wonderlijk genoeg de leiding van de Heere zie, mij onmogelijk langer laten meenemen met de PKN.”

Dr. B. Plaisier, scriba van het moderamen van de PKN, zegt geschokt te zijn, zowel door het afbreken van het uitzendingstraject als door de uitspraken van ds. Meuleman. „Dit brengt de kerk, de GZB en niet het minst ds. Meuleman zelf grote schade toe. Het is niet waar dat het moderamen niet kon leven met de verklaring waarmee ds. Meuleman zijn staan in onze kerk uitlegde. Hij had wat ons betreft zo uitgezonden kunnen worden. Ik kan helaas geen andere conclusie trekken dan dat ds. Meuleman de feiten niet correct weergeeft. Ik vind dit heel triest.”

GZB-directeur ds. Teeuwissen zegt eveneens onthutst te zijn door de verklaring van ds. Meuleman. „Het ging om persoonlijke zaken die volstrekt losstaan van de manier waarop hij gezegd heeft in de PKN te staan. Ik kan en wil er niet meer over zeggen omdat dit ds. Meuleman persoonlijk zou schaden. Maar wat hij nu verklaart, doet me veel verdriet.”