Rabbijnen en bisschoppen naar Israel voor verbroedering
De Nederlandse opperrabbijn Binyomin Jacobs bezocht deze week in Israël een driedaags congres van Joden en rooms-katholieken. Hij geeft een impressie.
„Een kleine tweehonderd rabbijnen, vijf kardinalen, tientallen bisschoppen en priesters kwamen deze week vanuit de hele wereld bijeen in Korazin, een plaatsje tussen Safed en Tiberias in Israël. Joods Nederland was vertegenwoordigd door onder anderen Benoit Wesly (honorair consul van Israël), opperrabbijn Binyomin Jacobs, rabbijn Menachem Sebbag en emeritus rabbijn David Brodman. Ook mgr. Jan Hendriks, bisschop van Haarlem, was aanwezig. Het doel? Verbroedering.
Maar ook samen strijden tegen een samenleving waarin het normaal is om niet gelovig te zijn en waar de nieuwe en fanatieke religie secularisatie heet. Het antisemitische verleden van Rome werd onverbloemd en vol schaamte toegegeven. Hoe te strijden tegen de huidige en groeiende Jodenhaat, kwam dan ook meermalen aan de orde tijdens de drie dagen durende conferentie, die begon met het voorlezen van de brief die de paus naar de conferentie had gestuurd.
Samen de Bijbel bestuderen was absoluut niet de bedoeling. Het uitgangspunt was duidelijk: laat ieder op zijn manier zijn geloof belijden. Maar laten wij wel samen kijken naar wat ons bindt en op die manier proberen het bijna onherstelbare verleden enigszins te herstellen en de reparatie gebruiken om te strijden voor een toekomst van vrede.
Terwijl een Amerikaanse rabbijn het woord voerde, sprong een van de aanwezigen op, nam de microfoon en liet weten dat spreken over een mooie toekomst gemakkelijk is. „Maar”, zo riep hij uit, „hoe kunnen wij filosoferen terwijl op zeventig kilometer van ons vandaan moslims en christenen worden afgeslacht?”
Er viel een stilte. Maar na die korte stilte gingen de lezingen door. Over het gezin als hoeksteen van de samenleving, over de strijd tegen ontkerkelijking, over opvang voor de jeugd, echtscheidingen en te vrijblijvende huwelijkstrouw.
Het is goed dat Joden en rooms-katholieken elkaar durven aan te kijken en bereid zijn gedurende drie dagen te verbroederen. En die verbroedering willen vasthouden, voor nu en voor de toekomst. Want we hebben elkaar nodig, meer dan ooit.”