Zimbabwaanse ds. Sibanda spreekt op Mbuma-zendingsdag
’s-GRAVENDEEL. Ook in Zimbabwe is er sprake van kerkverlating, vooral onder jongeren. „Ze trekken naar de grote stad, en daar is het leven vaak zo druk dat ze geen tijd hebben voor het Woord van God. Maar zij die de boodschap voor waar erkennen, zijn gebleven.”
Dat vertelt ds. N. Sibanda (54), sinds 2013 predikant in de Free Presbyterian Church in Mbuma, een plaats in Zimbabwe. Samen met zijn vrouw is hij in Nederland. Donderdag zal hij spreken op de jaarlijkse zendingsdag van de Nederlandse Stichting Mbuma-zending, die uitgaat van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland, de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland en de Hersteld Hervormde Kerk.
Voordat ds. Sibanda werkte als predikant, was hij werkzaam als gemeenteambtenaar op het departement milieu en gezondheid in Bulawayo, de tweede stad van Zimbabwe. In 2007 begon hij met zijn opleiding tot predikant in Schotland.
In Mbuma is ds. Sibanda predikant van de oudste gemeente van het dorp die ongeveer 400 leden telt. Rond Mbuma bevinden zich nog vijftien kleinere gemeenten, waar de predikant ook regelmatig voorgaat en ouderlingen onderwijs geeft. De vrouw van ds. Sibanda werkt als verloskundige in het Mbuma-ziekenhuis, dat door de Stichting Mbuma-zending wordt ondersteund. Het echtpaar heeft een dochter en een zoon.
Door Romeinen 10:14 wist Sibanda zich geroepen tot het ambt. De kern van zijn boodschap is „Jezus Christus en Die gekruisigd. Als Hij en Zijn kruisiging niet verkondigd worden, wordt er niet gepreekt. Ik mag het goede zaad strooien, God is het uiteindelijk Die de wasdom geeft.”
De gemeente heeft naast de predikant ook catecheten in dienst die in het ziekenhuis evangeliseren. „Daar spreken zij met de patiënten en hun familieleden over het Evangelie. Ze gaan ook mee met de zogeheten mobiele klinieken die mensen in hun huizen bezoeken, medische zorg verlenen en het Woord verkondigen.”
Wat geven ze de mensen mee?
„Voor ons zijn dat de waarheden zoals die verwoord zijn in de gereformeerde leer. Wij vertellen over de goede schepping, de val van de mensheid en de consequenties daarvan, hoe mensen verlost worden door het volbrachte werk van de Zaligmaker. Door het geloof in Hem is er een belofte van wedergeboorte.”
In Nederland hebben wij te maken met kerkverlating.
„Daar krijgen wij ook mee te maken. Mensen worden steeds wereldser, ze willen vaak veel geld hebben en zoeken het plezier van de wereld. Ze denken dat de kerk hen ontmoedigt in deze behoeften. Mensen willen dingen horen die hen aanstaan.
Nieuwe generaties trekken weg uit Mbuma en gaan naar de grote stad. In steden is het leven vaak zo druk dat jongeren geen tijd meer hebben voor het Woord van God.”
Wat troost u in uw werk?
„Het geeft me voldoening als een zondaar Christus leert kennen en een nieuwe leven begint in Christus. Ook wanneer je ziet dat oude mensen in de kerk blijven en vasthouden aan de waarheid, is dat bemoedigend. Als predikant zie ik vaak mensen sterven. Het geeft troost als iemand in vertrouwen op God mag sterven.
De kerk is al meer dan honderd jaar aanwezig in Zimbabwe. Met de hulp van Mbuma-zending hebben wij al twee klinieken gebouwd, en we hopen er nog drie te kunnen bouwen. We worden steeds meer een gemeenschap en hopen door de hulp van de Mbuma-zending meer mensen te bereiken met het Woord van God.”
Wordt u door de regering belemmerd in uw werk?
„Als de kerk zich bezighoudt met het verspreiden van het Evangelie, houdt de regering haar niet tegen. Er is vrijheid van godsdienst in Zimbabwe. De regering steunt ons zelfs financieel bij het bouwen van scholen en klinieken. Ik moet in mijn preken echter wel wegblijven van de politiek.”
Wat is uw boodschap voor Nederland?
„Ik denk aan de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. De kerk is er allereerst om het Evangelie te verspreiden, maar we moeten niet vergeten tot wie wij preken. In het zendingswerk verlenen wij medische zorg en onderwijs, om zo het Evangelie te delen. We moeten ons, net als in die gelijkenis, altijd af blijven vragen: Wie is mijn naaste?”