Beide organisaties hadden bezwaar aangetekend tegen de vergunning die de gemeente Delft had verleend aan de Protestantse Gemeente Delft voor de bouw van twee kelders onder de Nieuwe Kerk.

De eerste kelder komt gedeeltelijk buiten de Nieuwe Kerk te liggen en zal worden gebruikt als multifunctionele ontvangstruimte. De tweede kelder is een uitbreiding van de grafkelder en ligt binnen de Nieuwe Kerk. Voor de bouw van de ontvangstruimte moeten 2000 skeletten worden ‘geruimd’.

De archeologen wilden dat alle skeletten zouden worden onderzocht, maar dat bleek niet mogelijk. Het budget was toereikend voor 10 tot 20 procent van de resten.

Er zou alleen gekeken zijn naar het belang van de Protestantse Kerk en er zou om die reden bezuinigd zijn op het benodigde archeologische onderzoek, vonden de organisaties. Ze stapten naar de rechter die hun bezwaren vorig jaar februari ongegrond verklaarde. Daarna volgde een gang naar de hoogste bestuursrechter van het land.

Volgens de Raad van State heeft de gemeente terecht een zogenoemde omgevingsvergunning verleend voor de bouw van de kelders. Het gemeentebestuur heeft die bevoegdheid. Dat betekent dat de bestuursrechter slechts kan toetsen of het gemeentebestuur de omgevingsvergunning in redelijkheid heeft kunnen verlenen. En dat is het geval, zegt de Raad van State.