Trump toont zich met raketaanval op Syrische luchtmachtbasis onberekenbaar
Dat president Donald Trump onberekenbaar is, heeft hij donderdagnacht weer eens laten zien. Na de gifaanval in Syrië, waarbij tientallen burgers het leven lieten, is zijn mening over het wel of niet bestrijden van het regime van de Syrische president Assad 180 graden gedraaid. In de campagne voor het presidentschap hamerde hij erop dat president Obama het niet goed deed in dit gruwelijke conflict. Niet Assad moest aangepakt worden, maar IS.
Daarbij was hij ook duidelijk over het feit dat de Verenigde Staten zich niet al te druk moesten maken om dit soort conflicten ver buiten de landsgrenzen. Het moest de regering van de VS vooral gaan om Amerika. „America first”, noemde hij dat.
Inmiddels heeft deze president opdracht gegeven om met tientallen kruisraketten een militaire basis van Assad aan te vallen. Om duidelijk te maken dat er bij hem niet alleen rode lijnen zijn in woorden, maar ook in daden.
Toch is het nog maar helemaal de vraag of Trump met zijn aanval wat bereikt. In eigen land is iedereen in verwarring. Opponenten van de president zijn verrast dat hij nu doet wat zij al heel lang roepen. Medestanders van Trump zien vol ontzetting dat hij exact het tegenovergestelde doet van wat zij willen.
Daar komt nog bij dat de gevolgde procedures nogal wat vragen oproepen. Zo zou Trump de Russen en Israël wel op de hoogte hebben gesteld van de geplande aanval, maar het Congres niet. Dat laatste is hij feitelijk wel verplicht.
De grote vraag is nu hoe de Russen gaan reageren. Tot nu toe hebben ze Assad altijd gesteund. En het leek erop dat ze, na het aan de macht komen van Trump, ook van hem weinig tegenstand hoefden te verwachten. Obama zag de uiteindelijke val van Assad als onvermijdelijk. Trump zei, voor zijn verkiezing tot president, dat hij Assad niet mocht, maar dat de strijd tegen IS was. En dat Assad in die strijd een steun was.
De grilligheid en onvoorspelbaarheid van Donald Trump is in ieder geval weer eens duidelijk bewezen. Dat onvoorspelbare ziet hij zelf trouwens als een sterke karaktereigenschap van zichzelf. Je vijanden moeten immers niet weten wat ze kunnen verwachten, maar overvallen worden door verrassingen.
Er zijn analisten die in de actie van donderdagnacht ook een bewijs zien van het feit dat Trump wel heel erg sterk leunt op adviseurs. Zo heeft hij Steve Bannon, een zeer rechtse medestrijder tijdens zijn presidentscampagne, deze week z’n zetel in de Nationale Veiligheidsraad ontnomen. Bannon zou zeker fel gekant geweest zijn tegen actie tegen Assad. Nu hij weg is, heeft Trump blijkbaar weer andere adviseurs, die hem een andere richting in sturen.
Feit is dat Trump nu wel datgene doet wat door zijn tegenstanders is bepleit. Dit namelijk, dat de VS zich niet naar binnen moeten keren, maar een verantwoordelijkheid hebben voor wat er in andere delen van de wereld gebeurt. Daarbij laat Trump zien dat het met zijn vriendschap met de Russische president zo’n vaart niet loopt. Misschien komt de aanval van vannacht wat dat betreft wel harder aan in het Kremlin dan in Damascus.
