„Jezus dan gekomen zijnde, vond dat hij nu vier dagen in het graf geweest was.”

Er was geen hoop meer dat Lazarus zou opgewekt worden. Hij lag reeds vier dagen in het graf en rook alreeds. Toch gebeurt het. Is dat nu waar? Wat is er dan voor onderscheid bij degene die door de wormen verteerd is, dat hij ook niet uit de doden opgewekt en levend zou kunnen worden?

Bij Lazarus is het bloed koud, het lichaam reeds in ontbinding, gelijk men aan de lucht die erbij is bemerkt. Alleen is het lichaam nog heel, maar dat betekent evenzoveel als ware het reeds door de wormen verteerd. Wat is er dan voor onderscheid dat Lazarus, die waarlijk dood is –hoewel nog niet geheel verteerd–, opgewekt wordt en dat ik, die vergaan en verteerd ben, niet weer levend kan worden? Dat nu is het geloof en de wijsheid van de christenen, dat de doden weer zullen opstaan; want voor dit artikel van ons christelijk geloof hebben wij heerlijke getuigenissen van het goddelijk Woord in Oude en Nieuwe Testament.

Het verdriet mij dat velen zo goedsmoeds met dit artikel de spot drijven. Maar wij willen met vreugde of tenminste toch met geduld, gaarne sterven en geloven in Hem Die zeggen kan: „Lazarus, kom uit.” Hij zal ook mij met een enkel woord uit de aarde en het gewormte oproepen, tevoorschijn brengen en weer levend maken.

Maarten Luther, hoogleraar in Wittenberg

(”Vanaf lijdenstijd en opstanding”, 1540)