Dinsdagmiddag. De zon vecht tegen de bewolking boven de uitgestrekte luchtmachtbasis Beja in Portugal. Af en toe valt er een spat regen. Een donkergrijs Hercules C-130-transporttoestel van de Koninklijke Luchtmacht komt laag over. Klep open.

Het 336 Squadron van de Vliegbasis Eindhoven en de Luchtmobiele Brigade trainen luchtoperaties tijdens de oefening Real Thaw (Echte Dooi): 1000 militairen, 35 toestellen. Uit Portugal, Frankrijk, Spanje, Duitsland, België en de VS. Luchtsteun geven, droppings uitvoeren of vliegen met nachtzichtkijkers.

Rode legers uit Spanje bedreigen –volgens het scenario– NAVO-troepen in Portugal. Bevoorrading met de Hercules is noodzakelijk. Jachtvliegtuigen geven –oorverdovend– luchtsteun. Een bom slaat in, een rookpluim stijgt op. Voltreffer.

De oefening is van groot belang, benadrukt brigadegeneraal Kees Matthijssen van 11 Luchtmobiel tijdens een bliksembezoek aan zijn troepen. Niet alleen voor de bevoorrading van troepen, maar ook voor het leveren van noodhulp bij humanitaire missies. „Denk aan de jezidische vluchtelingen die in 2014 vastzaten op een berg in Irak.” Bovendien neemt het belang van de precisiedroppings toe. „Missiegebieden worden groter, de nood in de wereld neemt toe.”

Landmacht en luchtmacht slaan bij de oefening de handen ineen. Mariniers doen ook mee, maar die zijn alweer naar huis. Een ”pathfinder” tussen de struiken praat de Hercules in de lucht naar de droppingzone, gemarkeerd met fluorescerende vlaggen.

Precies op het juiste moment en op de juiste hoogte moet een pallet van pakweg 1700 pond –850 kilo– uit de transportkist vallen. Met voedsel, water, munitie. „Het oefenscenario is realistisch”, zegt detachementscommandant François op de Portugese basis.

Inpakkers van Luchtmobiel pakken de pallets in. Niet te zwaar, niet te licht. Zorgvuldig vastgesjord. „Het betere scoutingwerk”, wijst een militair. Het Korps Commandotroepen (KCT) bevestigt er vervolgens een gps-systeem aan. Onder een matras-parachute van 18 bij 7 meter.

„We tikken gewoon de gps-coördinaten in”, legt KCT-kapitein Koen uit. „De tomtom doet de rest.” Het systeem stuurt de parachute volledig autonoom naar zijn doel door aan de touwtjes van de parachute te trekken. Vlak voor de landing worden de touwtjes hard aangetrokken om de parachute af te remmen.

Het slimme droppingsysteem kan vanaf een hoogte van 24.500 voet (pakweg 8 kilometer) zo’n 25 kilometer afleggen. „En op 30 meter van het voorgeprogrammeerde doel terechtkomen”, zegt de commando. Portugal biedt lekker veel ruimte voor droppingen. „Als het fout gaat, raak je hier hooguit een stier.”

De krijgsmacht beschikt over twee slimme droppingsystemen. Een grote voor 1000 kilo lading (van 75.0000 euro) en een kleine voor 200 kilo (bijna 30.000 euro). Defensie beschikt over zeven grote en zeven kleine. Detail: de Amerikaanse luchtmacht beschikt al over 1400 gps-droppingsystemen.

Het nieuwe, slimme droppingsysteem biedt veel voordelen. Een vliegtuig kan vanaf grote hoogte én vanaf grote afstand materiaal afwerpen, waardoor de kans op onderkenning door de vijand sterk vermindert. „We kunnen hiermee langer op onze post blijven.”

Het KCT heeft tijdens de missie in Mali al dankbaar gebruikgemaakt van het autonome valsysteem. Gedropte commando’s moesten onverwacht drie dagen langer op hun post blijven. Midden in de woestijn. De vechtjassen zijn vanuit de lucht bevoorraad. Stiekem.

Het droppingsysteem kent één vijand: de wind. De luchtmacht kan vanaf windsnelheden van pakweg 22 km/u niet droppen. Het scenario voltrekt zich in Portugal. De opstekende wind gooit roet in het eten. Majoor François haalt z’n schouders op. „Kan gebeuren.”