Belder: Stop exodus christenen in Midden-Oosten
„Welke concrete strategie hanteert de Europese Unie om de exodus van christenen uit het Midden-Oosten te keren?”
Die vraag stelde Europarlementariër Bas Belder (CU-SGP) dinsdag in Straatsburg. Hij drong aan op het ondersteunen van christenen in de Arabische wereld.
Het Europees Parlement debatteerde over de prioriteiten van de Europese Unie bij het opkomen voor mensenrechten. De vraag die Belder de laatste jaren vooral bezighoudt, is of er nog toekomst is voor christenen in het Midden-Oosten. „Vandaag de dag een veelzeggende, deprimerende hot topic tijdens paneldiscussies. Als ik spreek met insiders over de toekomst van christenen in Syrië en Irak, hoor ik sombere scenario’s.” Volgens Belder zien christenen daar nauwelijks of geen toekomst voor zichzelf. Ook christenen in de Arabische buurlanden van Syrië en Irak maken zich volgens de Europarlementariër zorgen. „Ze zijn naarstig op zoek naar vluchtwegen voor als het onverhoopt fout mocht gaan in eigen land. Dat hoor ik bijvoorbeeld over Jordaanse christenen.”
De situatie bracht Belder tot de „eerlijke, urgente” vraag aan de EU: „Welke prioriteit genieten de grondrechten van oosterse christenen binnen onze internationale opstelling?” En als vervolgvraag: „Welke concrete strategie hanteert de EU om de exodus van oosterse christenen in het Midden-Oosten te keren?” Hij refereerde aan een gedachtewisseling die vorige maand plaatshad tijdens de jaarlijkse veiligheidsconferentie in Duitsland. „Een Duitse politica sprak daarbij zonder omwegen van een christocide. Haar en mijn klemmende vraag aan onszelf, aan de EU: kijken wij bij deze humanitaire catastrofe passief toe?”
Begin deze maand vormden vier religieuze minderheden in Irak –Assyrische christenen, jezidi’s, Turkmenen en Shabak– een alliantie: al-Rafidein. Zij pleiten voor een eigen autonome regio in Irak. Belder vroeg om steun voor deze coalitie. „Een combinatie van Europese soft power en Amerikaanse hard power ter ondersteuning van dit initiatief richting de centrale regering in Bagdad, zou de bescherming van elementaire mensenrechten kunnen betekenen. En ook: een toekomst in een eigen vaderland.”