Het debat vloeide voort uit een petitie van een receptioniste bij een financieel adviesbedrijf, die door haar baas zonder doorbetaling naar huis was gestuurd omdat ze met platte schoenen op het werk was verschenen.

In haar petitie noemde Nicola Thorp formele kledingregels op het werk „achterhaald en seksistisch.” Meer dan 150.000 mensen tekenden de petitie, waardoor het onderwerp in aanmerking kwam voor een debat in het Lagerhuis. Aan het debat waren geen verdere consequenties verbonden.

Labourafgevaardigde Helen Jones zei dat zij geschokt was door de uitkomsten van een onderzoek dat zij met collega’s naar de kledingvoorschriften had gedaan. Ze beschreven hoe hoog schoenhakken moesten zijn (5 tot 10 centimeter), dat panty’s niet ondoorschijnend mochten zijn en dat bijvoorbeeld make-up door vrouwen regelmatig moest worden bijgewerkt.

Experts verklaarden dat vrouwen die gedurende langere periodes hoge hakken dragen, te maken kunnen krijgen met „verminderde balans, verminderde buigzaamheid van de enkels en verminderde spierkracht in het onderbeen.” Vrouwen die dit bij hun bazen aankaartten, werden gekleineerd, zei Jones. Een vrouw kreeg te horen „dat ze tijd genoeg zou krijgen om haar voeten rust te geven als ze werkloos thuiszat.”

In de Londense City-zakenwijk verklaarden de afgelopen maanden veel werknemers dat zij kledingvoorschriften van hun werkgever prima vinden, maar dat het verplichten van hoge hakken te ver gaat omdat dit tot gezondheidsklachten kan leiden.

Twee parlementaire commissies die werden opgericht na de petitie van Thorp concludeerden al in januari dat uitzendbureau Portico, de werkgever van Thorp, zijn boekje te buiten was gegaan. Portico herschreef zijn kledingvoorschriften nadat Thorp de kwestie aan de orde had gesteld.