„Veel christenen verwaarlozen het gebed”
Nieuwe generaties leren te weinig hoe ze moeten bidden. Veel christenen verwaarlozen het gebed en in gezinnen wordt er nog nauwelijks gezamenlijk gebeden.
Dat concludeert de dialoogcommissie van de besturen van de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten (VPE), MissieNederland en de Bisschoppenconferentie van de Rooms-Katholieke Kerk (RKK) in twee dinsdag verschenen rapporten. Hun aanbeveling: „Katholieken enerzijds en evangelischen en pinkstergelovigen anderzijds kunnen veel leren van elkaars gebedstradities.”
De officiële contacten tussen de drie geloofsgemeenschappen dateren van 2010. Na een voorbereidende fase waarin men elkaar beter heeft leren kennen, zijn er twee inhoudelijke gespreksrondes geweest. Daarover zijn korte rapportages opgesteld. ”De biddeloosheid voorbij”, zo luidt de titel van het eindrapport over het gebed. ”Evangelisatie in de praktijk van katholieke en evangelische gemeenschappen” is de titel van de tweede rapportage. In deze verkenning wordt verslag gedaan van ontmoetingen en observaties die de commissie heeft opgedaan tijdens bezoeken aan parochies en gemeenten.
Vrije gebeden
De commissie bepleit het ontwikkelen van programma’s en materialen waardoor mensen „tot een meer persoonlijke relatie met God komen” en tot christelijk gebed in het dagelijks leven. Veel rooms-katholieken en protestanten vinden de woorden niet meer om te bidden, aldus de commissie.
In de rooms-katholieke eredienst lijken de goede vormgeving en de juiste formulering voorop te staan. In evangelische diensten staan het persoonlijke geloof en het vrije gebed meer centraal. Voorgedrukte gebeden kunnen de vraag oproepen naar de echtheid en persoonlijke betrokkenheid van de biddende persoon. „Vrije gebeden zijn soms slordig en onzorgvuldig geformuleerd. Voor het samen bidden en het uitspreken van gebeden namens een hele gemeenschap is een zorgvuldige formulering belangrijk.”
Evangelischen en pinksterchristenen hechten veel waarde aan authenticiteit en persoonlijke geloofsbeleving, waaruit het vrije gebed opwelt. Hen intrigeert de rijke liturgische traditie van de Rooms-Katholieke Kerk waarin gebeden vaststaan, maar zij vragen zich af of deze kerk het in de seculiere en individualistische cultuur daarmee zal redden.
Hoewel er geen plekken zijn waar rooms-katholieken en evangelischen in één gemeenschap samenwerken, is er op de achtergrond veel uitwisseling van inzichten en methodes. De commissie stelt echter ook vast dat men in sommige evangelische en pinkstergemeenschappen alsook bij sommige orthodox-protestantse gemeenten fel gekant is tegen iedere vorm van contact met rooms-katholieken. „De indruk bestaat dat dit echter bij de jongere generatie niet meer zo sterk het geval is.”
Bemoedigend
Het is volgens de commissie bemoedigend om te zien hoe er buiten de traditionele paden om in verschillende kerken nieuwe vormen van evangelisatie zijn ontstaan. De commissie doet een pleidooi voor meer samenwerking tussen het Nederlands Christelijk Forum, de Raad van Kerken en de Week van Gebed.