„Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden en is de Eersteling geworden van degenen die ontslapen zijn.”

De Rechter, Christus, zal door ons allemaal in de lucht gezien worden wanneer Hij komt met de wolken. Vele mensen zullen het betreuren dat zij Christus niet hebben gevolgd (2 Thessalonicenzen 1, Lukas 21).

Iedereen moet altijd serieus aan zijn eigen dood denken, want onze sterfdag is zo’n beetje onze jongste dag. Daarom moeten we dagelijks bedenken: ik zou vandaag kunnen sterven. Het is verschrikkelijk als we ons te slapen leggen met een andere gedachte dan dat we kunnen sterven.

Als de zielen van het lichamen gescheiden zijn, behouden ze wel een levende herinnering, verstand en wil, zoals de Schrift op veel plaatsen stelt. Ze zijn niet dood, zoals hun lichamen tot aan de jongste dag. Ook slapen ze niet zonder bewustzijn. Ze worden niet gevangengehouden door het roomse vagevuur. Ook komen ze niet meer terug op aarde bij hun vrienden. De zaligen wonen in de hemel bij Christus (2 Korinthe 5, Filippenzen 1, Johannes 17 etc.). Hun leven bestaat uit een vrolijke liefde tot God en alle zalige zielen in de hemel en tot alle mensen op aarde. Maar deze vreugde zal nog volmaakter zijn, wanneer zij hun lichamen weer hebben aangetrokken.

De verdoemde zielen bevinden zich in een tegenovergestelde toestand.

Anastasius Veluanus,

pastoor in Garderen

(”Der leken wechwijser”, 1554)