Zuiderlingen VS verbrandden preken van Spurgeon
„We vertrouwen erop dat als de farizese auteur zich ooit in deze streken vertoont, een stevig koord snel zijn weg rond zijn welsprekende strot zal vinden.”
The Morning Advertiser in de Amerikaanse staat Alabama, schreef in 1860 vernietigend over de preken van Charles Haddon Spurgeon. De pas 25-jarige maar toen al beroemde voorganger uit Londen had gepreekt in New York en zijn preken rolden in Amerika van de persen. De krant stond bepaald niet alleen in zijn kritiek op Spurgeon. Velen in het zuiden van de VS reageerden woedend.
Een krant in Virginia noemde de prediker een „dikke opgeschoten jongen.” In Louisiana heette hij „een Engelsman die de hel verdiende”, en in Florida „een verwaande, ijdele, eigengerechtigde farizese, Engelse kletskous.” Op diverse plaatsen werden zijn preken in het openbaar verbrand.
De reden: Spurgeon sprak zich in zijn preken onomwonden uit tegen de slavernij. Aan de vooravond van de Amerikaanse Burgeroorlog viel dat helemaal verkeerd in de zuidelijke staten, ook bij geloofsgenoten van de baptistenprediker, zo schrijft prof. Christian T. George van het Midwestern Baptist Theological Seminary in de inleiding van het vorige week verschenen eerste deel van ”The Lost Sermons of C. H. Spurgeon”.
George geeft leiding aan de heruitgave van de verloren gewaande preken uit de eerste jaren van Spurgeons predikantschap (1849-1854). Zeven jaar geleden doken ze op, in elf schriftjes, in de archieven van Spurgeon’s College in Londen. In totaal bevatten ze ongeveer 400 preken (meest preekschetsen).
De serie met ”verloren preken” verschijnt bij Broadman & Holman, de huisuitgever van het kerkverband van de Zuidelijke Baptisten. De ironie van de geschiedenis is dat in het debat over de slavernij de Zuidelijke Baptisten tot de felste tegenstanders van Spurgeon behoorden.
„Geen enkele zuidelijke baptist zal een van die opruiende boeken kopen”, oordeelde een krant in Mississippi destijds. Baptistische colporteurs in Virginia werden gedwongen alle exemplaren van Spurgeons preken terug te sturen naar de uitgever. Amerikaanse uitgevers op hun beurt verwijderden uit voorzorg gevoelige passages uit de preken.
„We durven te voorzeggen dat zijn boeken in de toekomst niet de schappen van onze zuidelijke boekverkopers zullen vullen”, schreef een baptist in 1860. Hij kreeg ongelijk: de Zuidelijke Baptisten namen afstand van hun racistische verleden. De boeken van Spurgeon branden nog steeds in de VS, concludeert George. „Ze verspreiden licht en leven in een donkere en stervende wereld.”
