De inflatie zit sinds eind vorig jaar duidelijk in de lift, na drie jaar waarin de geldontwaarding onafgebroken beperkt bleef tot minder dan 1 procent. De oplopende inflatie komt voor een groot deel door het herstel van de olieprijs, die begin vorig jaar het dieptepunt bereikte van de lange daling die in de zomer van 2014 werd ingezet.

Afgezien van de sterk wisselende prijzen van energie en voedingsmiddelen kwam de inflatie vorige maand uit op 0,9 procent. Dat was even hoog als in de twee voorgaande maanden.

De afwezigheid van noemenswaardige inflatie zette de ECB er de afgelopen jaren toe aan een reeks ongebruikelijke maatregelen te nemen, in een poging het prijspeil te stimuleren. Zo werd het belangrijkste rentetarief in de eurozone op 0 procent gezet en worden maandelijks voor tientallen miljarden euro’s aan obligaties opgekocht bij financiële instellingen.

De lage beleidsrente zorgt er aan de ene kant mede voor dat de rente op spaarrekeningen nagenoeg is verdwenen. Aan de andere kant maakt het geld lenen goedkoper, waardoor bijvoorbeeld de hypotheekrente tot een historisch dieptepunt is gezakt.

De lage rente is verder een hoofdpijndossier voor onder meer pensioenfondsen en verzekeraars. Die moeten meer geld reserveren om aan hun verplichtingen op lange termijn te kunnen voldoen, waardoor hun financiële positie onder druk is komen te staan.

ECB-president Mario Draghi heeft eerder al aangegeven dat de stimuleringsmaatregelen niet direct worden teruggedraaid op het moment dat de inflatie weer aan het doel van net iets minder dan 2 procent voldoet. De inflatie voldoet pas werkelijk aan de doelstelling als het herstel duurzaam en in de hele eurozone zichtbaar is. Bovendien moet de stijging van het prijspeil breder zijn dan de olieprijs alleen, zei hij in januari.