„Ik denk dat de wereld het echt voor ons opnam na 11 september 2001”, zei Clinton in antwoord op vragen na een redevoering voor het World Business Forum. Vervolgens heeft de regering-Bush echter voor verwarring gezorgd door haar eigen visie na te jagen, „niet omdat er een dreiging was, maar omdat ze dat wilde.”

Clinton prees zijn opvolger om initiatieven aan het begin van diens ambtsperiode ter bestrijding van aids en ten behoeve van het onderwijs in de derde wereld. Maar ook die projecten verloren veel van hun waarde toen regeringsfunctionarissen „de dingen op hun eigen manier gingen doen en zich gedroegen alsof het ons niet kan schelen wat andere mensen denken.”

Het negeren of verwerpen van internationale verdragen zoals het verbod op kernproeven, het klimaatverdrag van Kyoto en het Internationale Strafhof zijn daar volgens Clinton ook voorbeelden van. „In Washington had men bezwaren tegen al die dingen”, zei de voormalige president. „Misschien terecht, maar de meeste mensen gaan ervan uit dat partnerschap een kwestie van geven en nemen is.”

Clinton wees erop dat de Verenigde Naties de Verenigde Staten hebben gesteund in hun besluit om naar Afghanistan te gaan, hebben deelgenomen aan de jacht op Bin Laden en steun gaven aan een ultimatum aan Saddam om zijn land open te stellen voor wapeninspecties. Het hoofd van de wapeninspecteurs van de VN, Hans Blix, „smeekte om vier of zes weken extra om het karwei af te maken”, maar Washington schoof hem terzijde en begon aan de invasie van Irak, die door een krachtige factie binnen de regering belangrijker geacht werd dan de jacht op Bin Laden, aldus Clinton. Hij zei het ongelooflijk te vinden dat volgens peilingen de helft van de Amerikaanse bevolking nog altijd gelooft dat Saddam Hussein iets met 11 september 2001 te maken had, „terwijl daar geen grein van bewijs voor is en zelfs de regering dat niet meer zegt.”