Wederkomst Christus wijst kerk op urgentie zendingsopdracht
Verlangen naar de wederkomst van Christus: „Dat is vooral een zaak binnen evangelische en pinksterkerken, maar ik heb er in reformatorische kerken weinig over gehoord”, zegt dr. Zachary King. „En áls het ter sprake kwam, was het niet in het kader van de zendingsopdracht.”
De Amerikaanse zendeling in Haïti promoveerde dinsdag aan de Vrije Universiteit Amsterdam op de zogeheten ”vertraging” van de wederkomst van Christus, zoals die zich in de tijd van de Vroege Kerk zou hebben voorgedaan. Zijn stelling is dat de eerste christenen verwachtten dat de wederkomst van Christus binnen afzienbare tijd zou plaatsvinden. Dat gebeurde echter niet. Er was sprake van een vertraging of uitstel (”delay”), zoals de titel van Kings proefschrift, ”The Delay of the Parousia and Gentile Inclusion in the Synoptic Parables” (het uitstel van de wederkomst en de insluiting van de heidenen in de synoptische gelijkenissen), uitdrukt.
De belangrijkste reden van de vertraging was de insluiting van de heidenen, stelt dr. King. „Dat is de centrale stelling in mijn proefschrift. Het is een conclusie die niet helemaal nieuw is, maar ik hoor er weinig over. Aanvankelijk bestond de vroege christelijke kerk uit alleen Joden. Toch had de kerk een grotere respons van Israël verwacht. Vanwege de teleurstelling over de verwerping van Jezus als de Messias door Israël richtte de kerk zich op de heidenen. Maar die laatste beweging, zo ontdekte de Vroege Kerk, was gegrond in het wezen van God Zelf. Zijn lankmoedigheid betekent volgens de tweede Petrusbrief dat God alle mensen wil bekeren. Daarin ligt de oorsprong van de zending van de kerk om het Evangelie te prediken aan alle creaturen.”
Dr. King werkt dat uitvoerig uit met behulp van verschillende gelijkenissen die in het Nieuwe Testament vermeld staan, zoals die over de nodiging tot de koninklijke bruiloft, de wijze en dwaze maagden, de werkgever die naar het buitenland ging en talenten aan zijn dienstknechten gaf, en die over het mosterdzaadje. „Lukas en Mattheüs hebben de gelijkenissen van het bruiloftsfeest en de talenten ontdekt in de geschreven traditie die door geleerden als ”Q” wordt aangeduid. Zij hebben deze aangepast en geïntegreerd in het onderwijs van Jezus.”
De zendeling benadrukt dat hij zijn opvatting over de vertraging van de wederkomst binnen de klassiek-orthodoxe leer van de wederkomst plaatst en daarmee afstand neemt van een standpunt dat met name in Duitse academische kringen gemeengoed is geworden: Jezus heeft Zich vergist. Daarmee wordt volgens dr. King geen recht gedaan aan de Bijbelse gegevens en aan het gevoelen van de vroegchristelijke kerk. Lachend: „Ik vertegenwoordig een opvatting die niet echt populair is.”
De Amerikaan groeide op in een pinkstergemeenschap, maar voegde zich in de gereformeerde traditie en werd lid van de Christian Reformed Church (CRC). Vanuit zijn pinksterachtergrond is hij sterk betrokken op de zending. Dr. King vertrok als zendeling naar Puerto Rico en Nigeria, sinds twaalf jaar werkt hij namens de CRC in Haïti. De zendeling heeft geen eigen gemeente in de eilandstaat in de Caraïbische Zee, maar is betrokken bij het toerusten van voorgangers. „Ik ben vooral op de achtergrond bezig. Dat is de beste houding voor een buitenlander.”
Haïti wordt regelmatig getroffen door natuurrampen. „Het doet de Haïtianen sterk verlangen naar de wederkomst. Dat verlangen was altijd al sterk, zeker als ik het vergelijk met dat in kerken in Canada en Amerika. De kerken daar hebben het goed, mensen behoren tot de hogere middenklasse, hebben goede banen en mooie huizen. Ze voelen zich op hun gemak in deze wereld en zijn daarom terughoudend in de zending. Ik ben opgegroeid met de overtuiging dat we alle middelen moeten gebruiken om het Evangelie te verkondigen.”