In het nieuwe kabinet, dat na de verkiezingen aantreedt, hoort volgens ons een minister van Familiezaken thuis. Ons land presteert en investeert op veel terreinen, maar heeft te lang niet geïnvesteerd in huwelijk en gezin. Daardoor zijn deze essentiële schakels verzwakt. Als het hierom gaat, lijken we mentale minima, die tevreden zijn met één Valentijnsdag per jaar.

We bepleiten daarom een gericht beleid dat elke dag de samenhang van onze privérelaties bevordert. Landen als Duitsland, Engeland, India, Finland, Singapore, Malta en Oostenrijk hebben al jaren een minister van Familiezaken.

We willen niet terug naar de jaren vijftig, maar bepleiten beleid dat aansluit op waardevolle inzichten uit sociaalwetenschappelijk onderzoek. Een aantal conclusies.

1. De afgelopen vijftig jaar lag sterke nadruk op maximale persoonlijke ontplooiing. Die grote individuele vrijheid waarderen wij. Maar het is óók belangrijk om een betere balans te krijgen als het gaat om gemeenschapszin. Wij vermoeden dat een aparte minister van Familiezaken hier een belangrijke positieve invloed op kan uitoefenen.

2. De samenstelling en omvang van onze bevolking beïnvloedt de economie. In Limburg en Friesland daalt het aantal inwoners, dus komen er minder supermarkten, sluiten er scholen en rijden er minder bussen. In Amsterdam is dat precies andersom. Alleen nationaal beleid kan goed inspelen op veranderingen in de samenstelling, omvang en spreiding van onze bevolking over stad en regio.

3. Het gezin blijft de meest voorkomende, vormende en tegelijk kwetsbare eenheid in vrijwel elke samenleving. Huwelijk en gezin hebben een centrale plaats in de Heilige Schrift en bewijzen élke dag hun grote belang in ons gemeenschappelijke en sociale leven. Als kind ontvangen we de meest diepgaande vorming. Die jaren leven we vooral in een gezin. Gezinnen verdienen daarom veel steun.

4. Onze kinderjaren leggen de basis voor veiligheid en geborgenheid en daarmee voor een gezonde ontwikkeling tot stabiele burgers. Als dit ontbreekt en de zorg van ouders afbrokkelt, treedt levenslange schade op. Samen betalen we daar een hoge prijs voor, in de vorm van kosten voor langdurige zorg, uitval op school en werk én zelfs criminaliteit.

Beleid

Bovenstaande conclusies roepen om nationaal én integraal beleid, uit te voeren door een minister van Familiezaken, die de sociale basis van ons land versterkt. We denken aan beleid dat het jongeren mogelijk maakt om mantelzorger te zijn voor ouderen. We pleiten voor creatieve vormen van zorgverlof om onderlinge hulp te verbeteren. Zo wordt professionele zorg aangevuld met de nu vaak gemiste familiale zorg en warmte.

Een minister van Familiezaken ontwikkelt beleid dat burgers stimuleert om duurzame relaties op te bouwen. Heel prettig voor echtparen, maar ook voor datende singles, die een veelbelovende kennismaking beleven.

We bepleiten verder beleid dat jonge echtparen helpt om kinderen op te voeden. Hierbij kan de overheid goede financiële en sociale faciliteiten aanreiken. Faciliteiten die relaties beter babyproof maken en grootouders stimuleren om de band met hun kleinkinderen aan te halen.

Ons nationale karakter wordt 17 miljoen keer opgebouwd uit wat we thuis doen en hoe we thuis worden gevormd. Een minister van Familiezaken kan een impuls geven aan gezonde, stabiele privérelaties, die betekenisvol bijdragen aan de toekomst van ons land. Thuis beginnen is samen winnen.

De auteurs zijn respectievelijk directeur van onderzoeksbureau EconoVision en voorzitter van Stichting Marriage Week Nederland.