Vier jaar geleden deed Riezebos zijn constructiebedrijf over aan zijn zonen. Het was hem voor de wind gegaan, waardoor hij zich afvroeg wat God wilde dat hij met het gekregen resultaat moest doen. Naast andere dingen die de Heere op zijn pad bracht, was er ook contact met ds. K. Veldman, iets wat in het begin van de jaren negentig leidde tot de oprichting van Stichting Kerkbouw Canada. Ds. Veldman, destijds hervormd predikant in Nederhemert, vertrok naar Canada, waar hij in Mount Elgin (Ontario) een gemeente begon.

Al snel ontstond er een conflict met de gemeente, waarna ds. Veldman in een varkensschuur bijeenkomsten belegde. Er ontstond behoefte aan een kerkgebouw. De stichting zorgde ervoor dat het werk van ds. Veldman voortgang kon vinden en met Nederlandse steun werd er een gemeente in Springford opgericht, die zich aansloot bij de Reformed Church in America (RCA).

Montreal

In de jaren negentig vestigde ds. R. D. Kwint zich in Sheffield, waar een afdeling van Springford was ontstaan. Omdat hij Frans had gestudeerd, ontstonden er contacten in Franstalig Quebec. Zo werd het werk van de stichting van lieverlee verplaatst naar Montreal, waar contacten ontstonden met een reeds bestaande theologische faculteit, die momenteel geleid wordt door dr. Meine Veldman (zoon van ds. Veldman) en ds. Jeffrey Laurin.

Riezebos: „In die faculteit mag nu veel meer dan voorheen de reformatorische leer onderwezen worden. Heel mooi is dat daarbij aangesloten kerken nu ook vragen om Bijbels onderwijs, terwijl de diensten eerder vooral gevuld waren met zang en muziek.”

De stichting had inmiddels haar naam veranderd in de Stichting Evangelisatie Canada. Riezebos spreekt van „een stichting met kromme wegen.” Er ging het nodige mis met personen, zoals de ex-priester ds. Robert Champagne, die later doopsgezind werd, en ds. Kwint, die na zijn terugkeer in Nederland het reformatorische spoor volledig verliet.

Ploegen op de rotsen

Riezebos: „Het is vaak ploegen op rotsen in Quebec. Toch is er iets moois gegroeid. Zo zagen we bij een diploma-uitreiking van de faculteit dat er meer mensen met een donkere huidskleur waren dan blanken. Veldman en Laurin hebben ambitieuze plannen en ze verbreden de contacten met de Franstalige wereld.”

Met zijn 67 jaar oogt Riezebos nog vitaal. Hij blijft voorzitter van stichting De Lichtkring, die onder meer zendingswerk steunt in het Amazonegebied. Riezebos heeft veel gereisd in Canada, Roemenië en Azië, waar hij het werk van zijn vriend ds. C. van den Berg bezocht.

„Al die Nederlanders die zo op de punten en de komma’s in de leer letten, zouden eens in het buitenland moeten ontdekken wat echt wezenlijk en wat onbelangrijk is. Als we werkelijk geraakt zijn door de onverdiende genade in Christus, doen we niets liever dan dat uitdragen, tot ver over de grenzen heen.”