Partijen krijgen sowieso de zetels die ze helemaal zelf in de wacht hebben gesleept. De zetels die overblijven, de zogeheten restzetels, vallen toe aan de partijen die per behaalde volle zetel de meeste ‘reststemmen’ overhouden. Omdat dat systeem in het voordeel van grote partijen werkt is het slim een lijstverbinding aan te gaan. Zo’n partijencombinatie maakt meer kans op een restzetel.

PvdA en GroenLinks wilden hun kieslijsten daarom liefst ook koppelen aan die van de SP, maar dat plan liep stuk omdat de SP eist dat zij niet in een regeringscoalitie met de VVD stappen. PvdA en GroenLinks houden het daarom bij een lijstcombinatie van twee.

De SP deed bij de vorige Tweede Kamerverkiezingen, in 2012, wel mee. Dat was voor het drietal de eerste keer. Het leverde GroenLinks een extra Kamerzetel op, die door de huidige voorman Jesse Klaver kon worden ingenomen.

SGP en ChristenUnie zijn er nog niet uit of ze opnieuw een lijstverbinding aangaan. Ze hebben nog tot maandag bedenktijd. De kleine christelijke partijen gaan al jaren samen de verkiezingen in en dat leverde vaak een extra zetel op.

De rechtse nieuwkomer VNL maakte het geestverwante Forum voor Democratie het hof, maar liep een blauwtje. De partij van Thierry Baudet probeert liever op eigen kracht de Tweede Kamer te halen.

Ook van een lijstencombinatie tussen 50PLUS en Partij voor de Dieren kwam niets. 50PLUS wilde wel, maar de achterban van de PvdD bleek er niets voor te voelen de aanspraken op restzetels van beide partijen te bundelen.

De verkiezingen van 15 maart zijn misschien de laatste keer dat partijen een lijstverbinding mogen aangaan. Een Kamermeerderheid wil ervan af.