„Geschiedenis van de slavernij herschrijven”
Geschiedenisboeken geven scholieren in zowel Nederland als Suriname een verkeerd beeld van het slavernijverleden. Dat stellen Glenn Willemse en Edgar Campbell van het Nationaal Instituut Nederlands Slavernijverleden en Erfenis (NiNsee). Zij proberen in Suriname steun te krijgen om geschiedschrijvers onder druk te zetten een juist beeld te schetsen van het verleden.
Willemse en Campbell, respectievelijk directeur en voorzitter van NiNsee, zijn van mening dat het beeld dat bestaat over de slavernij doorgaans te veel vanuit een eurocentrisch perspectief is opgetekend. „Dat komt doordat een belangrijk deel van die geschiedenis afkomstig is van Europese historici”, aldus Willemse. „Het is van belang om een en ander ook vanuit een ander perspectief te bekijken. Maar vanuit de slaven en hun nazaten is dit beeld nauwelijks ontwikkeld, vooral omdat de gebeurtenissen van destijds vrijwel uitsluitend mondeling zijn overgebracht.”
NiNsee is momenteel in samenwerking met de Universiteit Leiden bezig de slavernijgeschiedenis vanuit een breder perspectief in kaart te brengen. „Het is niet onze bedoeling deze gegevens te gebruiken om claims in te dienen voor herstelbetalingen. We willen de kennis verzamelen en delen om zodoende wat meer balans in de beeldvorming te brengen.
Bovendien willen we de huidige generatie ervan doordringen dat het nog geen afgesloten hoofdstuk betreft. In Nederland heerst een complete stilte wat de slavernijgeschiedenis betreft. Maar voor de nazaten is het nog niet afgelopen. Het is niet alleen van belang de juiste toedracht te weten, maar ook welke invloed deze episode heeft op de hedendaagse maatschappelijke verhoudingen.”
Het onderzoek van NiNsee beperkt zich niet tot Nederland en Suriname, maar zal ook worden uitgevoerd in de ’slavenleverende’ Afrikaanse landen en in de Surinaamse buurlanden Guyana en Brazilië, waar ook grote groepen slaven naar werden getransporteerd om gedwongen arbeid te verrichten.
„Nederlanders en de nazaten van slaven kennen vaak hun eigen geschiedenis niet”, zegt Campbell. „We willen er naartoe werken dat beide groepen zich bewust worden van hun gezamenlijke verleden. Daarom moet die geschiedenis op de juiste manier worden opgetekend.”